Materiały konferencyjne SEP 2018

Strzelanie długimi otworami stosuje się także w celu łatwiejszego utrzymania chodnika przyścianowego, który wykorzystywany jest dla wybiegu następnej ściany jako chodnik wentylacyjny [1]. Ładunki MW uzbraja się podwójną nitką lontu detonującego i zapalnikami natychmia- stowymi. Najczęściej stosuje się otwory 20 m, do których ładowane jest 18 kg MW. 3.5. Strzelania torpedujące w ścianie Strzelania torpedujące to strzelania wykonywane w grubych tzw. wstrząsogęnnych warstwach górotworu o dużej zwięzłości, mające na celu sprowokowanie wstrząsu bądź lokalnej destrukcji tych warstw [3]. Historycznie, pierwsze strzelania torpedujące zastosowano w latach siedemdziesiątych, w celu ograniczenia zagrożenia wstrząsami oraz dla zapewnienia odpowiednich warunków zawału skał stropowych przy eksploatacji węgla [1]. Z czasem strzelania stały się jednym z elementów aktywnej profilaktyki tąpaniowej. W efekcie stosowania tych strzelań, możliwe było wybieranie złóż zagrożonych tąpaniami w strefach anomalii geologicznych [3], zaburzeń tektonicznych, prowadzenia eksploatacji w warunkach skrępowanych. Strzelania torpedujące są obecnie stosowane na Ruchu Piast. Jednorazowo z chodnika przyścianowego (rys. 10) odpala się około 75 kg MW w 50 m otworze strzałowym. Prawidłowo i systematycznie wykonywane strzelania skutkują zmniejszona aktywnością sejsmiczną górotworu w postaci wysokoenergetycznych wstrząsów, które mogą powodować odprężenia i tąpnięcia. Rys. 10. Schemat rozmieszczenia otworów strzałowych przy strzelaniu torpedującym w stropie [opracowanie własne] Fig. 10. Scheme of deployment of blast holes during shooting torpedo in the ceiling 4. ROBOTY STRZAŁOWE WYKONYWANE W CELU POPRAWIENIA FUNKCJONALNOŚCI WYROBISKA I BADAŃ OŚRODKA SKALNEGO Utrzymanie wyrobisk górniczych w coraz głębszych partiach pokładów, jest zdecydowanie trudniejsze i wymaga precyzyjnie zaplanowanych przebudów i napraw, szczególnie jeżeli chodzi o wyrobiska funkcjonalne i bezpośrednio związane z transportem materiałów, załogi i urobku, w których muszą być zachowane regulowane przepisami gabaryty ruchowe i techniczne. W tym celu stosuje się roboty strzałowe, które pozwalają bez większej mechanizacji łatwo urobić skały.