Materiały konferencyjne SEP 2018

w istotny sposób wpłynąć na pole naprężeń rezydualnych wytworzonych wokół struktur geo- logicznych, a tym samym doprowadzić do nakładania się naprężeń tektonicznych, eksploata- cyjnych oraz występujących zaszłości eksploatacyjnych w postaci krawędzi pokładów nadle- głych [1, 10, 11, 13, 16]. 2. GEOLOGIA Stratygraficznie pokład 209 zaliczany jest do grupy łękowej – warstw łaziskich. W rejonie ściany 919, pokład 209 zalega na głębokości od 570m do 607m i jest nachylony pod kątem od 1º do 7º w kierunku południowym, południowo-wschodnim. Miąższość pokładu w polu ściany wynosi 2,89÷3,25 m, z przerostem 0,05-0,12 m łupku laterytowego. W spągu zalega iłowiec o miąższości ok. 0,9-1,4 m, poniżej piaskowiec. Strop bezpośredni zbudowany jest z iłowca o miąższości 0,0-1,5 m, natomiast strop zasadniczy stanowią piaskowce różnoziarniste o miąż- szości do 54 m, nad którymi zalega węgiel pokładu 208 o nieznacznej miąższości około 0,4 m. Ponad pokładem 208 ponownie zalegają piaskowce różnoziarniste o miąższości do 58 m. W od- ległości około 115 m nad pokładem 209 występuje węgiel pokładu 207, eksploatowany, w tym rejonie, w latach 1984-1992. Powyżej profil stratygraficzny budują warstwy różnoziarnistych piaskowców z pokładami węgla 206. W odległości około 190m nad pokładem 209 występuje eksploatowany w latach 2010-2011 pokład 206/1 (dane z otworu wiertniczego Ziemowit 182 – Rys. 1). Krawędzie ww. eksploatowanych pokładów znajdują się w polu ściany 919. Krawędź pokładu 206/1 przebiega w rejonie ściany 919 z NW na SE, w pole ściany wchodzi na około 115 mb chodnika 012 i przebiega skośnie przez ścianę, zbliżając się na odległość około 65 m od chodnika 038 w miejscu planowanego zakończenia ściany. Natomiast krawędź pokładu 207 wchodzi w pole ściany w rozcince ściany w odległości ok. 20 mb licząc od chodnika 035, przebiega skośnie i wychodzi na chodnik 035 na ok. 385 mb. Pole ściany 919 położone jest w partii D pokładu 209. Od zachodu, w odległości około 110-160m znajdują się zroby ścian 912, 913 i 914 eksploatowanych w latach 2012-2014. Od południa, w odległości 100m występuje Uskok Chełmski o przebiegu SW – NE i zrzucie około 60m, łączący się z Uskokiem Błędowskim, o przebiegu W – E. Uskok Chełmski jest uskokiem występującym w południowo wschodniej części złoża „Ziemowit”, stanowiącym naturalną granicę rozdzielającą bloki (partie złoża) D i F. Jest to uskok o zrzucie około 20 do 80 m. Od wschodu, w odległości poziomej od 35 – 90 m, znajduje się Uskok Wschodni o przebiegu SSE – NNW i zrzucie około 100 m, ograniczający pole ściany 919 (Rys. 2). Uskok ten o zrzucie h~80-150 m , występujący we wschodniej części złoża „Ziemowit” stanowi naturalną granicę rozdzielającą bloki (partie złoża) D i E. Na odcinkach przecinania wyrobiskami chodnikowymi przedmiotowego uskoku stwierdzono, w zależności od miejsca przejazdu przez ww. uskok, występowanie spękań oraz uskoków towarzyszących, a także nienaturalnie zwiększonych nachyleń warstw skalnych (zwłaszcza pokładów węgla). Szczelina uskokowa ma zróżnicowaną szerokość - od kilku do kilkudziesięciu centymetrów (maksymalnie udokumentowano ok. 0,7 m) i wypełniona jest ciemnoszarym, sprasowanym materiałem skalnym, stanowiącym mieszaninę iłu, piasku i węgla. Uskok Wschodni nie jest uskokiem zawodnionym, podczas jego naruszania nie stwierdzono wypływów wody, sporadycznie odnotowano niewielkie wykroplenia.