Materiały konferencyjne SEP 2018

Próbując wyjaśnić zaistniały stan rzeczy analizie poddano mechanizmy ognisk wstrząsów zaprezentowane w tabeli 2 i na rysunku 4. Uzyskane wyniki wskazują, że głównym mechani- zmem jest mechanizm poślizgowy o bardzo wysokim udziale składowej ścinającej DBCP (średnio 83,6%). Orientacja płaszczyzn nodalnych (tj. azymuty i kąty upadu) koreluje z sytua- cją tektoniczną oraz krawędziami pokładów wyżej leżących, w których dokonano wcześniej- szej eksploatacji. Zależności te, pozwalają wnioskować, że przyczyną wstrząsów jest współ- działanie naprężeń rezydualnych występujących w strefach uskokowych (Uskok Wschodni oraz Uskok Chełmski), naprężeń eksploatacyjnych i wpływ zaszłości eksploatacyjnych w po- staci krawędzi pokładów wyżej leżących [10, 11, 12]. Takie relacje już wielokrotnie zauważa- no dla prowadzonej eksploatacji w Ruchu Ziemowit [6, 7, 9]. Rys. 6. Położenie ognisk analizowanych wstrząsów i ich mechanizm (głębokość hipocentrum od -230 m do -150 m p.p.m.) Fig. 6. Location and mechanism of foci tremors analysed (hypocenter depth from -230 m to -150) W procesie obliczeń w programie FOCI wyznaczając mechanizm ogniskowy, dla wszyst- kich analizowanych wstrząsów, oszacowano położenie hipocentrum poprzez minimalizację błędu rozwiązania. Sprawdzono rozkład uzyskanej w ten sposób składowej „Z” (głębokościo- wej) dla rejestrowanych wstrząsów próbując odnaleźć korelację z wyznaczonymi grupami wstrząsów w oparciu o wcześniej omawiane odchyłki procentowe. Wyznaczone głębokości hipocentrum analizowanych wstrząsów, można podzielić na dwie grupy. Na rysunku 5 przed- stawiono mechanizm ognisk wstrząsów górniczych, dla których szacowana głębokość hipocen- trum zawiera się w przedziale -290 do -250 m p.p.m., a zatem około 50 do 90 m nad pokładem 209, w którym prowadzona jest ściana 919. Głębokość ta jest identyfikowana z warstwą grubych, słabych piaskowców, zalegającą ponad pokładem 208 (Rys. 1). Natomiast na rysunku 6 zapre- zentowano mechanizm ognisk wstrząsów górniczych, dla których głębokość hipocentrum zo- stała wyznaczona w przedziale -230 do -150 m p.p.m., czyli około 110 do 190 m ponad pokła-