Materiały konferencyjne SEP 2018

„Tiering” dla SOOŚ i OOŚ Koncepcja dyskutowana od lat 90, różne podejścia do problemu  Identyfikacja, opis i ocena aspektów i oddziaływań środowiskowych odpowiednio do poziomu oceny,  Uwzględnienie zapotrzebowania na informację dla etapów kolejnych,  Ocena wieloetapowa, cykliczna, prowadzona w miarę uszczegółowiania założeń przedsięwzięcia,  Zarządzanie „oceną środowiskową” w sposób spójny i przemyślany Wymagania: ◦ Koordynacja zadań i etapów, koordynacja zespołów, poprawne i wczesne określenie zapotrzebowania na informacje, tworzenie z wyprzedzeniem zasobów informacji (zarówno po stronie inwestora jak i kraju, oraz jednostek naukowo-badawczych) ◦ Szeroka analiza problemów, wczesna identyfikacja zagadnień istotnych przy kolejnych ocenach ◦ Uwzględnienie specyfiki wszystkich poziomów i rodzajów ocen Korzyści: ◦ Zmniejszenie niepewności w procesie inwestycyjnym (inwestor) ◦ Przyspieszenie procesu oceny na różnych szczeblach (inwestor, administracja) ◦ Zwiększenie wiarygodności ocen i zaufania społecznego (społeczeństwo, inwestor, administracja) ◦ Poprawa jakości oceny (środowisko, społeczeństwo) tier poziom (systemu) szczebel (organizacji) warstwa (kanapki, ciastka)