Materiały konferencyjne SEP 2018

 wydatek powietrza doprowadzanego do ściany,  struktura i rodzaj skał tworzących zawał bezpośredni,  gabaryty wyrobiska ścianowego oraz chodnika przyścianowego, w szczególności na wlo- cie do ściany,  sposób uszczelnienia zrobów poeksploatacyjnych ściany od strony chodników przyścia- nowych,  rozkład pola potencjałów aerodynamicznych w czynnych wyrobiskach na obrysie zro- bów okonturowujących parcelę eksploatacyjną, Przepuszczalność gazowa strefy górotworu tworzącej zawał bezpośredni zależy ponadto od rodzaju skał zalegających bezpośrednio nad pokładem eksploatowanym. Przyjmuje się, że wy- sokość zawału bezpośredniego mieści się w przedziale 4-5 krotnej wysokości furty eksploata- cyjnej. Na kształtowanie się wysokiej przepuszczalności zrobów ścianowych mają wpływ szcze- gólnie te obszary górotworu, które przylegają bezpośrednio do wyrobisk przyścianowych okonturowujących parcelę eksploatowanej ściany. W bezpośrednim sąsiedztwie chodników przyścianowych zawał nie wypełnia całej objętości, a tym samym tworzą się pustki, charakte- ryzujące się zwiększoną przepuszczalnością gazową. W zrobach o zwiększonej przepuszczal- ności gazowej, szczególnie w otoczeniu likwidowanych chodników przyścianowych tworzą się korytarze o niewielkich przekrojach, które mogą stanowić drogę migracji powietrza do zrobów od strony chodnika przyścianowego, którym doprowadzane jest świeże powietrze do ściany. W zrobach ścian o zwiększonej przepuszczalności w zależności od stosowanego sposobu przewietrzania tworzą się ukierunkowane przepływy powietrza bogatego w tlen oraz gazu zro- bowego o wysokiej zawartości metanu. Przewietrzanie zrobów o dużej powierzchni za frontem ściany odnosi się do zrobów ścian przewietrzanych takimi sposobami jak: „U” obustronnie po zrobach, „Y”, „Z” i „H”. Aktualnie w polskich kopalniach węgla kamiennego 75% z wszystkich prowadzonych ścian jest przewie- trzane sposobem na „U” po caliźnie węgla. W warunkach występowania zagrożenia pożarem endogenicznym w zrobach ściany, sposób przewietrzania na „U” po caliźnie węglowej nie ma alternatywnego innego sposobu przewietrzania, który charakteryzował by się tak małą po- wierzchnią intensywnie przewietrzanej strefy zrobów w sąsiedztwie wyrobiska ścianowego. W publikacji odniesiemy się do wpływu stosowania sekcji obudowy zmechanizowanej usy- tuowanej w chodniku przyścianowym doprowadzającym świeże powietrze do ściany przy spo- sobie przewietrzania na „U” (po caliźnie węglowej) na ograniczenie migracji powietrza przez zroby poeksploatacyjne, samozagrzewania się węgla pozostawionego w zrobach, tym samym zagrożenia pożarem endogenicznym. 2. WPŁYW PRZEPUSZCZALNOŚCI ZROBÓW ŚCIANOWYCH NA KSZTAŁTOWANIE SIĘ ZAGROŻENIA POŻAREM ENDOGENICZNYM W warunkach prognozowanego zagrożenia pożarem endogenicznym w zrobach ściany należy tak dobrać system przewietrzania, aby do minimum ograniczyć powierzchnię migracji powie- trza i oddziaływanie obecności tlenu w powietrzu zrobowym na możliwość samozagrzewania się węgla i w następstwie pożaru endogenicznego. Objęcie dużej powierzchni zrobów za fron- tem ściany powietrzem o wysokiej zawartości tlenu na skutek wysokiej przepuszczalności ga- zowej odnoszącej się do likwidowanych wyrobisk za frontem ściany przyczynia się do prze-