Materiały konferencyjne SEP 2018

wiednich częstości własnych badanego obiektu, charakterystycznych dla danego rodzaju nie- ciągłości wklejenia. Otrzymane częstości własne porównywane są z wynikami teoretycznej analizy modalnej realizowanej na modelu elementów skończonych badanego obiektu, jakim jest wklejona żerdź kotwiowa, dla różnych warunków brzegowych odpowiadających różnym przypadkom nieciągłości wklejenia. Rys. 1. Układ pomiarowy: (1) żerdź kotwiowa; (2) przetwornik drgań; (3) system akwizycji danych; (4) stacja robocza dla analizy modalnej; (5) młotek udarowy; (a-n) punkty wymuszenia, L – długość wklejenia Rys. 2. Wymuszenie żerdzi kotwiowej z wykorzystaniem młotka modalnego