Materiały konferencyjne SEP 2018

tendencję do znacznego wzrostu miąższości utworów solnych w północnych partiach złoża [1, 2]. Technologia głębienia szybów jest ściśle uwarunkowana sytuacją geologiczno – hydrogeolo- giczną w miejscu planowanej inwestycji, sposobem przygotowania górotworu do głębienia oraz rodzajem stosowanej obudowy. W konsekwencji tego uzyskiwane postępy prac są zróżni- cowane i są efektem m.in . stosowanego wyposażenia technologicznego. Generalnie, można wyróżnić następujące technologie głębienia szybów w LGOM: Technologia I – głębienie szybu w obudowie tubingowej, z której można wyodrębnić:  I.1 – głębienie szybu w obudowie tubingowej w górotworze zamrożonym, z mecha- nicznym urabianiem skał przy pomocy kombajnu KDS-2;  I.2 – głębienie szybu w górotworze zamrożonym w obudowie tubingowej, z wykorzy- staniem materiału wybuchowego do urabiania skał;  I.3 – głębienie szybu w obudowie tubingowej poniżej strefy mrożonej z urabianiem skał techniką strzelniczą. Technologia II – głębienie szybu w obudowie betonowej bądź innej, gdzie wyróżnia się:  II.1 – głębienie szybu w obudowie betonowej i żelbetowej z wykorzystaniem szalunku ślizgowego i z urabianiem skał techniką strzelniczą;  II.2 – głębienie szybu w obudowie betonowej, z drenażem górotworu i urabianiem skał przy pomocy materiału wybuchowego;  II.3 – głębienie szybu w warstwie soli kamiennej, gdzie technologia jest zmienna, w za- leżności od typu zastosowanej obudowy. Analizę elementów technologicznych procesu głębienia szybów w LGOM, pod kątem wyzna- czenia składowych mających największe znaczenie czasowe dla całego cyklu inwestycji prze- prowadzono w oparciu o harmonogram głębienia szybu SW-4. W chwili obecnej głębienie szybu o całkowitej głębokości wynoszącej1219 m realizowane jest ze średnim postępem 0,61 m/dobę. Jest to wartość ustalona na podstawie harmonogramu głębienia dla ww. wyrobi- ska, od II etapu głowicy powiązanego z zabudową pierwszego pierścienia obudowy tubingo- wej, do częściowego demontażu urządzeń z fazy robót, których łączny czas realizacji wyniósł 1989 dni [3]. Ogół czynności składających się na proces głębienia wyrobisk udostepniających można skate- goryzować w dwie podgrupy, tj. czynności wpływające bezpośrednio (podgrupa I) oraz po- średnio (podgrupa II) na postęp przodka głębionego szybu. Do czynności podgrupy I, realizo- wanych przy wykorzystaniu różnych technologii przyporządkowano: wykonanie wyłomów, obudów stóp, wnęk, wlotów i wykonanie zamknięcia dna szybu oraz do podgrupy II: prace montażowe i demontaże urządzeń w szybie, wiercenie otworów badawczych, zabudowę ele- mentów systemu odwadniania, zabudowę zbrojenia tymczasowego itp. Dla wymienionych podgrup oszacowano procentowy ich udział w całkowitym czasie głębienia szybu, z którego wynika, iż czynności technologiczne na wprost przekładające się na postęp przodka zajmują około 66% całkowitego czasu trwania inwestycji. Pozostałe, konieczne do realizacji czynności, zajmują około 34% całkowitego czasu przeznaczonego na głębienie szybu [1, 3]. Analizując harmonogram głębienia szybu SW-4 wykazano, iż najdłużej trwającą czynnością technologiczną, pochłaniającą około 31,5% całkowitego czasu robót jest głębienie szybu w obudowie tubingowej, co jest bezpośrednim wynikiem tego, iż prawie 55% obudowy wyro- biska stanowi kolumna tubingowa. Kolejną z wytypowanych czynności, zajmującą około 15,4% czasu głębienia szybu jest iniekcja kolumny tubingowej - chociaż nie wpływa ona w sposób bezpośredni na postęp realizacji prac, jest bardzo ważnym elementem, gwarantują- cym właściwą pracę całej kolumny i spełnienie jej podstawowej funkcji, tj. uniemożliwienie