Materiały konferencyjne SEP 2018

dur przypisanych do podgrupy II wyrazić go można jako wykonane jednostki w funkcji czasu. Spośród ogółu czynności, jako najistotniejsze w kwestii postępu prac wskazano: Podgrupa I:  głębienie szybu w obudowie tubingowej (technologia I.1 i I.2), obejmujące ogółem oko- ło 31,5% całkowitego czasu realizacji inwestycji;  głębienie szybu w obudowie betonowej (technologia II.1 i II.2), obejmujące ogółem po- nad 10% całkowitego czasu realizacji inwestycji;  głębienie szybu na odcinku soli kamiennej (technologia II.3), obejmujące ogółem około 9,15% całkowitego czasu realizacji inwestycji (należy mieć tu jednak na uwadze, iż w zależności od lokalizacji wyrobiska udostępniającego miąższości oraz głębokości za- legania utworów solnych znacząco się różnią, co ma kluczowy wpływ na postęp prac). Podgrupa II:  II oraz III etap iniekcji kolumny tubingowej obejmującej ogółem około 15,4% całkowi- tego czasu realizacji inwestycji. Celem zwiększenia postępów aktualnie realizowanych prac z ww. zakresu, dotyczącego łącz- nie około 66% całkowitego czasu realizacji obiektu szybowego, właściwym będzie dążenie do maksymalnego skrócenia elementarnych czynności, co w powiązaniu z krotnością ich wyko- nywania w dużej mierze wpłynie na skrócenie czasu trwania całości inwestycji. Uzasadnionym jest również podejście, w którym możliwie największa ilość prac wykonywana będzie równo- legle. Biorąc również pod uwagę elementy jak:  wiercenie otworów badawczych,  zabudowa zbrojenia tymczasowego,  wykonywanie wlotów podszybia, zajmujących odpowiednio 4,1%, 3% i 7,4% czasu głębienia, można dodatkowo potwierdzić słuszność niniejszych rozważań, skutkujących optymalizacją czasu głębienia wyrobisk udo- stępniających [1, 2]. 4.1. Technologia I.1 Zakres proponowanych zmian obejmuje m.in . modernizację konstrukcji kombajnu szybowego oraz pierścienia montażowego wraz ze sposobem jego prowadzenia, równoległe prowadzenie prac związanych z przeglądem kombajnu i betonowaniem przestrzeni za tubingami. W dotychczas zgłębionych szybach, w interwale skał zamrożonych, a dokładniej w obrębie warstwy kenozoicznej oraz częściowo stropowych partii pstrego piaskowca, urabianie góro- tworu odbywało się wyłącznie mechanicznie, gdzie ociosy zabezpieczane były głównie obu- dową tubingową, wykonywaną za postępem przodka „z góry do dołu” metodą podwieszania kolejnych pierścieni tubingowych. Jeden cały cykl technologiczny obejmujący elementarne czynności obecnie realizowane w ramach niniejszej technologii trwa średnio około 27,4 h, co przekładając na 1 mb wyrobiska pozwala na uzyskanie postępu robót wynoszącego około 1,31 m/d. Wartość ta uzależniona jest od stanu zamrożenia skał oraz ich rodzaju, co jest istotne w kwestii mechanicznego urabiania górotworu. Najważniejsze czynności realizowane w pełnym cyklu technologicznym to:  prace związane z przygotowaniem górotworu do głębienia,  głębienie przy wykorzystaniu kombajnu szybowego wraz z załadunkiem i transportem urobku na powierzchnię (proces ten w 80% realizowany jest równolegle z urabianiem);  roboty przygotowawczo-zakończeniowe związane z zabudową pierścienia tubingowego,  zabudowa pierścienia obudowy tubingowej oraz wykonanie koszulki betonowej.