Materiały konferencyjne SEP 2018

Konieczność stosowania dwuskładnikowych klejów chemicznych powoduje znaczne zwiększenie jednostkowej ceny wydobywanego węgla. Kopalnia w/w metodę prowadzi do dnia dzisiejszego na podstawie opracowanej technologii oraz zdobytych długoletnich do- świadczeniach. Konsolidacja wykonywana jest przy użyciu agregatów pompująco- mieszających UELMAT-ADIBUD, PUMA i PUMA M (rys.1 i 2) z zastosowaniem spoiw ADIBET W60 (również w odmianach A i B). Metoda ta znalazła zastosowanie już w 26 rejo- nach prowadzonych robót. WYBRANE PRZYKŁADY Ściana 24 pokład 505/2 partia W3 Ściana 24 prowadzona była z północy na południe po wzniosie. Miąższość pokładu w rejonie ściany wynosiła od 1,5 m do 4,0 m. Strop bezpośredni pokładu stanowi warstwa mułowca o miąższości do ok. 5 m. Nad pokładem 505/2, w odległości 3-10 m znajduje się pokład 505/1łd który został częściowo wyeksploatowany (rys. 3). Wytrzymałość na ściskanie węgla pokładu 505/2 R c =9,2-14,0 MPa, skał stropowych R c =40,0-46,8 MPa. Już na rozruchu ściany pojawiły się problemy z utrzymaniem stropu w ścianie w jej górnym odcinku ze względu na liczne uskoki w tym fragmencie ściany [1]. Rys. 3. Przekrój przez fragment ściany 24 pokład 505/2 partia W3 Fig. 3. A cross-section of a piece of a wall 24, a bed 505/2, a lot W3 W celu wzmocnienia skał stropowych tworzących górotwór, od strony chodnika nadścia- nowego 24-W3 wywiercono serię otworów o długości 40 m i średnicy 65 mm przed frontem ściany w odległości 8-16 oraz od strony frontu ścianowego od sekcji obudowy zmechanizowa- nej nr 160 do 183 (rys. 4). Tłoczenie spoiwa za każdym razem przerywano gdy ciśnienie tło- czonej zawiesiny wzrastało do 20 bar lub w przypadku pojawiających się wycieków spoiwa ze szczelin (rys. 6). W sumie wtłoczono ok. 11580 kg spoiwa. W trakcie późniejszej eksploatacji ściany 24 pokład 505/2 partia W3 pojawił się problem z utrzymaniem stropu w rejonie zlikwidowanego chodnika podścianowego 40-W3 w pokła- dzie wyżej leżącym 505/1 i 505/1łg znajdującym się ok. 2-3 m nad frontem ściany 24 (rys. 5). W wyżej wymienionym rejonie skały stropowe ze względu na znaczny stopień zawodnie- nia miały skłonność do odspajania i tworzenia w tym miejscu obwału, co przyczyniało się do zagrożenia bezpieczeństwa pracującej załogi. Na podstawie opracowanej technologii, lokalnie wzmocniono „półkę” oddzielającą pokład 505/2 od 505/1 i 505/1łg. Wiercono otwory prosto- padłe do frontu ściany o maksymalnej długości ok. 10 m [1].