Materiały konferencyjne SEP 2018

Wody czwartorzędowe składem chemicznym są zbliżone do wód powierzchniowych. Przeważa typ wód dwuwęglanowo-siarczanowo-wapniowych. Są to wody o charakterze obo- jętnym i lekko zasadowym (pH do około 7,5), miękkie i średnio twarde. Zawartość Mn i Fe przekracza wartości dopuszczalne dla wód konsumpcyjnych. Zawartość CO 2 waha się od 0 do 57 mg/dm 3 a SO 4 od 16 do 208 mg/dm 3 . Ogólna mineralizacja jest rzędu 300  460 mg/dm 3 . W wodach miocenu, pliocenu oraz oligocenu dominują jony węglanowe, siarczanowe, wapniowe i sodowe. Są one słabo zasadowe oraz miękkie, o mineralizacji nieprzekraczającej 350 mg/dm 3 . Zawierają żelazo i mangan, a w obrębie węgli brunatnych siarkowodór. Zawar- tość CO 2 wynosi od 0 do 15 mg/dm 3 , a SO 4 od 3 do 57 mg/dm 3 . Wody poziomu pstrego piaskowca pod względem chemicznym cechuje zmienność wynika- jąca z głębokości występowania. Są zasadowe i średnio twarde. W wodach dominują jony siar- czanowe, węglanowe i wapniowe. Mineralizacja wód dochodzi do 10 g/dm 3 suchej pozostało- ści. W głębszych partiach przedmiotowych utworów (środkowy i dolny pstry piaskowiec) wy- stępują wody o mineralizacji dochodzącej nawet do 100 g/dm 3 . Zawartość CO 2 wynosi od 2,0 do 4,7 mg/dm 3 , a SO 4 od 5 do 24 mg/dm 3 . Poziom wód cechsztyńskich jest najbardziej zróżnicowanym pod względem hydrochemicz- nym. Generalnie są to wody bardzo twarde, zasadowe, obojętne lub kwaśne o mineralizacji do 100 g/dm 3 , sporadycznie przekraczającej nawet 300 g/dm 3 . W wodach środkowego cechsztynu (dolomit główny) dominują jony SO 4 2- i Ca 2+ . Wody dolnego cechsztynu (dolomit podstawo- wy) są typu chlorkowo-sodowego. Zawartość CO 2 wynosi do 24 mg/dm 3 , a SO 4 do 2750 mg/dm 3 . Wody poziomu czerwonego spągowca charakteryzują się wysoką mineralizacją (od około 30 do 300 g/dm 3 suchej pozostałości) i dużą twardością. Są lekko kwaśne, obojętne lub lekko zasadowe typu chlorkowo-sodowego i wapniowo-sodowo-siarczanowego. Zawartość SO 4 wy- nosi ponad 2000 mg/dm 3 . 2.2. Agresywność zużytego powietrza kopalnianego Zawartość w powietrzu kopalnianym agresywnych gazów takich jak CO 2 , SO 2 , HF, H 2 S i NO 2 w powiązaniu z bardzo dużą jego wilgotnością przyczyniają się do wzrostu zagrożenia korozyjnego stalowych elementów wyposażenia szybu. Przeprowadzone pomiary i oznaczenia ilościowe oraz jakościowe zanieczyszczeń gazowych emitowanych przez szyby wydechowe wykazały następujące zawartości agresywnych gazów [1]:  SO 2 – poniżej 0,033 mg/m 3 ,  NO 2 – do 5,176 mg/m 3 ,  CO – do 2,832 mg/m 3 . 2.3. Wpływ środowiska wewnętrznego na proces korozji śrub tubingowych Elementy konstrukcji stalowych są projektowane z pewnym zapasem bezpieczeństwa wprowa- dzonym do obliczeń w postaci współczynnika bezpieczeństwa. Ma to między innymi częścio- wo neutralizować ryzyko związane ze statystycznym rozrzutem własności materiału, wadami materiałowymi, niedokładnością stosowanych metod obliczeniowych, błędami oszacowania rzeczywistych obciążeń eksploatacyjnych itp. Destrukcyjny wpływ procesów korozyjnych w praktyce przemysłowej ogranicza się głównie przez stosowanie naddatków materiału oraz ochronę elementów przy pomocy powłok. Śruby nie były zabezpieczone przed korozją. W związ- ku z powyższym nasuwa się stwierdzenie, że przyczyną intensywnej korozji śrub tubingowych jest bardzo silna agresywność korozyjna środowiska w szybach (woda migrująca do szybu +