Materiały konferencyjne SEP 2019

Zgodnie z przepisami przez pożar podziemny rozumie się wystąpienie w wyrobisku pod- ziemnym otwartego ognia, żarzącej lub palącej się płomieniem otwartym substancji, a także stwierdzenie w powietrzu kopalnianym dymów lub ilości tlenku węgla w rejonowym prądzie powietrza większej niż 25 dm 3 /min. (2). Powyższa sytuacja zmusza kopalnie do zastosowania procedur bezpieczeństwa i wycofania załogi z zagrożonego rejonu i przystąpienia do akcji ratowniczej. Do wykrywania pożarów endogenicznych w podziemnych zakładach górniczych stosowane są zasady określone w przepisach górniczych. W tym celu stosuje się procedurę „Wczesnego wykrywania pożarów” polegającą na pobie- raniu prób powietrza na stacjach pomiarowych i wykonywanie analizy jego składu. Po analizie składu powietrza, w zależności od miejsca pobierania próbki określa się wskaź- niki, na podstawie których można ocenić aktualny stan procesu samozagrzewania węgla. Są to wskaźniki przyrostu tlenku węgla (ΔCO), wskaźnik ilości tlenku węgla (V CO ) oraz wskaźnik Grahama (G). (2) 1. Wskaźnik przyrostu tlenku węgla Δ CO dla stacji wylotowych zgodnie z przepisami oblicza się: (2) Δ CO = CO — CO x [%] gdzie: CO – procentowa zawartość tlenku węgla na stacji pomiarowej wylotowej, CO x – procentowa zawartość tlenku węgla na stacji pomiarowej wlotowej. CO x = 0% – jeżeli na stacji pomiarowej nie są pobierane próby powietrza. 2. Wskaźnik ilości tlenku węgla V CO dla stacji wylotowych: (2) CO = 10 V q' co CO = gdzie: CO – wskaźnik ilości tlenku węgla l/min. V – ilość powietrza na stacji pomiarowej, m 3 /min, q’ co – stężenie tlenku węgla na stacji pomiarowej wyrażone w procentach, q’’ co – stężenie tlenku węgla dla stacji pomiarowej wyrażone w ppm. 3. Wskaźnik Grahama G określony wzorem: (2) gdzie: CO, N 2 , O 2 – procentowa zawartość tlenku węgla, azotu i tlenu na stacji pomiarowej.