Materiały konferencyjne SEP 2019

Rys. 1. Przebieg głównych uskoków oraz strefy kontaktów z utworami trzeciorzędowymi Fig. 1. Course of main faults and zones of contacts with tertiary formations 2.3. Strefy kontaktu z utworami trzeciorzędowymi W skrzydle wyniesionym Uskoku Środkowego Lubina cechą charakterystyczną jest występo- wanie głębokich obniżeń, wcięć erozyjnych, lejów krasowych, przez które na poziom wyrobisk górniczych wdzierają się utwory trzeciorzędowe. W skrzydle zrzuconym nie stwierdzono – jak dotąd – występowania luźnych utworów trzeciorzędowych w poziomie wyrobisk. W miarę jednak postępu robót górniczych w kierunku południowym, podążając za wzniosem złoża, wzrasta prawdopodobieństwo natknięcia się na zjawiska krasowe w stropie złoża. 2.4. Charakter skał stropowych i dobór obudowy wyrobisk Położenie południowej części złoża w brzeżnej strefie sedymentacyjnej basenu cechsztyńskie- go skutkowało zróżnicowaną miąższością warstw skał węglanowych od około 15 m do ponad 200 m. Dodatkowo pierwotny skład skał ulegał w czasie zmianom geochemiczno-mineralo- gicznym, wpływającym na ich strukturę i cechy wytrzymałościowe. Czynnikami mającymi ne- gatywny wpływ na stabilność stropu są: kawernistość, porowatość, utrata zwięzłości a także in- tensywność procesów krasowych. Najgorsze jak dotąd warunki stropowe wystąpiły na skrzydle wyniesionym Uskoku Środkowego Lubina, w rejonie pól XV/1/2/11/15. Bezpośrednio w stro- pie wyrobisk wystąpiła tam zwietrzelina marglisto-ilasta, charakteryzująca się małą zwięzło- ścią, dużą kruchością oraz niskimi parametrami wytrzymałościowymi. Doprowadziło to do za- trzymania robót górniczych prowadzonych w tym rejonie.