Materiały konferencyjne SEP 2019

runku południowo-zachodnim) strefy, w której własności mechaniczne skał stropowych nie pozwalały na kontynuację rozcinki, zdecydowano się na likwidację parceli zlokalizowanej w południowej części pola LU-XVII/1. Likwidację prowadzono w kierunku południowo- zachodnim, z pozostawieniem filara szerokości 350 m dla ochrony wyrobisk transportowych. Również w tym przypadku trudnością było znaczne nachylenie złoża, osiągające 16 0 . Średnia wysokość przestrzeni wybranej wyniosła około 3.6 m, przy powierzchni zrobów około 4.5 ha. Wreszcie w 2016 roku wykonano pierwszą likwidację parceli w polu LU-XVII/2, zlokalizowa- na ona była w zachodniej części pola, w sąsiedztwie chodników W-520. Powierzchnia zlikwi- dowana wynosiła około 3.5 ha, głębokość eksploatacji od 570 m do 590 m, wysokość wyrobisk likwidowanych około 2.8 m, a średni upad złoża wynosił 8 0 . Roboty eksploatacyjne wstrzyma- no na wysokości przecinki P-15, ze względu na ochronę dróg transportowych. Rys. 6. Przekrój geologiczny pochylń AW Fig. 6. Geological log of AW inclined drift Równolegle z robotami górniczymi prowadzonymi z pochylń AS, rozpoczęto w 2006 roku drążenie pochylń AW zlokalizowanych w centralnej części strefy południowej. Ich celem było rozpoznanie warunków geologiczno-górniczych w tym rejonie oraz połączenie z wiązką chod- ników W-520. Drążenie pochylń AW rozpoczęto z wyrobisk zlokalizowanych już na południe od Uskoku Lubina Głównego, który w tym rejonie wynosi złoże na około 35 m. Wyrobiska drążono w kierunku południowym, w czerwonym piaskowcu z zastosowaniem obudowy pod- porowej. Nowatorskie w skali ZG Lubin było zastosowanie po raz pierwszy kombajnu chodni- kowego, który jednocześnie wykonywał drążenie i zabudowę obudowy podporowej ŁP. Po wykonaniu około 500 mb wyrobisk, kierunek drążenia zmieniono z południowego na połu- dniowo-zachodni, w kierunku otworu S-25 wykonanego z powierzchni, dla którego znana była głębokość zalegania cechsztynu. Po osiągnięciu przez wyrobiska przecinki P-4a zaczęto pro- wadzić liczne roboty wiertnicze, w celu dokładnego określenia warunków geologicznych oraz udokumentowania strefy Uskoku Środkowego Lubina. Uskok w tym rejonie zrzuca złoże o około 280 m. Utworzony wraz z Uskokiem Głównym Lubina horst ma w tym miejscu około 720 metrów szerokości. Górotwór w strefie uskoku szerokiej na około 45 metrów charaktery- zuje się słabą statecznością stropów, co przejawia się występowaniem skruszonych skał w po-