Materiały konferencyjne SEP 2019

4. STREFY FAŁDOWE 4.1. Przebieg i wykształcenie antykliny knurowskiej. Antyklina knurowska jest częścią dużej strefy fałdowej rozpoznanej na innych kopalniach Górnośląskiego Zagłębia Węglowego, min na KWK Makoszowy i KWK Sośnica, a przecho- dząc przez obszar złoża Knurów w kierunku NNE-SSW ma swoją kontynuację w złożach Szczygłowice oraz Dębieńsko. Struktura składa się generalnie z dwóch synklin i dwóch anty- klin o różnej intensywności stopnia wykształcenia. Amplituda fałdu zwiększa się wraz z głę- bokością zalegania pociągając za sobą zwiększenia nachyleń warstw skalnych na skrzydłach dochodząc nawet do ponad 60°. Strefa została głownie rozpoznana robotami górniczymi w wy- robiskach przekopowych. Eksploatacja w rejonie zaburzenia prowadzona była w latach 20-40- tych XX wieku i została udokumentowana w bardzo słabym stopniu (Rys.9, Fig.9). W szcze- gólności brakuje danych wysokościowych (rzędnych spągu wyrobisk), które mogły by posłu- żyć do łatwego wymodelowania powierzchni pokładów. Rys. 9. Mapa eksploatacji pokładu 405/1 w rejonie strefy fałdowej. Figure 9. Map of exploitation of 405/1 seam in the area of the folded zone. 4.2. Modelowanie fałdów W związku z brakiem dostatecznej ilości danych wysokościowych do „zafałdowania” mo- delowanych powierzchni pokładów posłużono się tzw. danymi mierniczymi wykorzystując przy tym izolinie poziomowe pokładów z Dokumentacji geologicznej złoża. Na podstawie po- zyskanych danych stworzono sztucznie osie fałdów (Rys.10, Fig.10) dostosowując ich prze- bieg do ogólnie przyjętego trendu. Zabieg ten umożliwił interpolację wysokościową danych geologicznych pochodzących z profilowań wyrobisk i nadać im odpowiednią rzędną wspoma- gając tym modelowanie skrzydeł fałdu i uzupełniając model o dane litologiczne (Rys.11, Fig.11). Przebieg i wykształcenie zaburzenia można prześledzić za pomocą przekrojów inter- sekcyjnych wykonanych równolegle do siebie wzdłuż biegu zafałdowania (Rys.12, Fig.12).