Materiały konferencyjne SEP 2019

kontenerów przewyższa już ilość wozów urobkowych stosowanych w taborze kolei podziemnej, a planuje się dalszą modernizację taboru. Wprowadzenie paletyzacji i konteneryzacji powoduje, że dostarczany materiał szybko i sprawnie jest transportowany do miejsca przeznaczenia. Ponadto możliwe jest czasowe magazynowanie materiałów na trasie układu transportu [5]. W miejscach do tego przeznaczonych trasa kolejki podwieszonej znajduje się na takiej wysokości, że pozwala przejechać kolejce nad zestawem magazynowanych kontenerów z zachowaniem gabarytów, a następnie wykorzystując wciągniki belki transportowej dokonać wyładunku/przeładunku. Dzięki takiemu postępowaniu łatwiej jest utrzymać ład i porządek na stacjach rozładunkowych, w rejonie oddziałów z jednoczesnym zagwarantowaniem płynnej dostawy potrzebnych materiałów. Ostatnim elementem modernizacji parku maszynowego są urządzenia małej mechanizacji stosowane w przodkach wyrobisk. Mimo faktu iż omawiane są one jako ostatnie, nie można nie docenić ich znaczenia dla efektywnego prowadzenia robót przygotowawczych. Jedną z najnowszych innowacji wprowadzonych dla poprawy komfortu pracy załogi jest wprowadzenie „blokad strzemion”, pozwalających podtrzymać oraz zabezpieczyć zamki SD podczas montażu odrzwi ŁP. Stosowanie magnesów usprawnia proces stawiania obudowy oraz poprawia bezpieczeństwo pracujących załóg. 5. WZMACNIENIE GÓROTWORU W CZOLE PRZODKA- DOŚWIADCZENIA RUCHOWE Trudne warunki górniczo-geologiczne wymusiły na załogach przodkowych wypracowania zabiegów profilaktycznych które zapewniły bezpieczeństwo zatrudnionej załodze oraz wzmocniły górotwór nie tylko na czas drążenia. W strefach zaburzeń geologicznych w polskim górnictwie powszechnie i zadowalającymi efektami stosuje się prętowanie i klejenie skał stropowych, szersza charakterystyka tych zabiegów w odniesieniu do doświadczeń kopalni zostały opisane w pracy [10]. Od tego momentu w oparciu o nowe rozwiązania techniczne oferowanych na rynku, wypracowano szereg rozwiązań mających na celu ograniczenia rozwarstwiania górotworu, występowania obwałów, ograniczania strefy spękań wokół wyrobiska oraz poprawy współpracy obudowy z górotworem. Paleta technik możliwych do zastosowania obejmuje między innymi takie zabiegi jak: żerdziowanie, prętowanie, tyczkowanie, klinowanie obudowy, klejenie iniekcyjne, stosowanie żerdzi GSI, stosowanie sztucznego stropu, stosowanie wykładki mechanicznej, kotwienie. Wyrobiskiem w którym dla zachowania spójności górotworu wokół czoła przodka wykonywano zabiegi: tyczkowania, żerdziowania, klejenia za pomocą żerdzi GSI jest dowierzchnia C-1 w pokładzie 505/1. Wyrobisko było drążone po wzniosie (nachylenie ˜16̊) na głębokości około 800m. Przyczyną występowania lokalnego osłabienia calizny w wyłomie wyrobiska był konglomerat następujących czynników: występowanie w stropie pokładu 505/1 łupka piaszczystego, niska wytrzymałość węgla od 6,6 do 9,9 MPa, duża powierzchnia odsłonięcia calizny (obudowa ŁPrPJ-7,0-3,8). Dlatego też w zależności od warunków panujących w czole przodka podejmowano konieczne zabiegi prewencyjne. Najczęściej wykonywano: -tyczkowanie czoła przodka za pomocą tyczek z twardego drewna i ładunków iniekcyjnych DW-1. W takim przypadku wiercono w czole przodka od 6 do 15 otworów o długości 3m, do których wkładano ładunki DW-1 a następnie wkręcano tyczki drewniane, - w przypadku gdy występowały trudności z utrzymaniem ociosu w narożu wyłomu wyrobiska stosowano żerdziowanie polegające na: odwierceniu z przed ostatnich odrzwi od 3-5 otworów