Materiały konferencyjne SEP 2019

miania, których nie da się całkowicie uniknąć ale również dodatkowe, wynikające z nie przy- gotowania na zlecenie im tego obciążającego psychicznie zadania. 1.2. Osoby te powinny posiadać wewnętrzną zgodę na ewentualną realizację tego rodzaju zadania Wewnętrzna zgoda jest w psychologii niezmiernie istotnym predyktorem powodzenia na da- nym stanowisku albo przy realizacji trudnych zadań wynikających z pełnienia w zakładzie określonej roli. Brak wewnętrznej zgody i subiektywne odczucie, że człowiek się do czegoś nie nadaje mnoży dodatkowe koszty psychologiczne realizacji trudnego zadania i sprawia, że bi- lans emocjonalny udziału tej osoby w zadaniu jest zdecydowanie ujemny. Rodzi to oczywiście dalsze konsekwencje natury psychologicznej. Wykonywanie zadań trudnych i obciążających psychicznie bez wewnętrznej zgody zainteresowanego wiąże się z ryzykiem maksymalizacji u niego poziomu stresu w trakcie realizacji zadania, negatywnie wpłynie też na proces regene- racji sił psychicznych po jego zakończeniu. Z dużym prawdopodobieństwem osoba, która nie czuje się zdolna do kontaktu z rodziną pracownika poszkodowanego będzie z trudem znosiła wszystkie towarzyszące tej sytuacji niedogodności emocjonalne wynikające ze specyfiki relacji międzyludzkiej w tak tragicznych okolicznościach. 1.3. Osoby delegowane powinny posiadać kompetencje społeczne sprzyjające wykonaniu tego zadania w sposób humanitarny i taktowny Kompetencje społeczne są uniwersalne i przydatne w każdym zawodzie, bo ułatwiają współ- pracę z ludźmi i umiejętne tworzenie kontaktu, odpowiadają ponadto za skuteczną komunika- cję interpersonalną. Posiadanie przez osobę kompetencji społecznych zwanych również umie- jętnościami miękkimi jest szczególnie pożądane na każdym stanowisku wymagającym wcho- dzenia w relacje z ludźmi. Do kompetencji tego rodzaju należy miedzy innymi umiejętne za- rządzanie własnymi stanami emocjonalnymi, ich rozumienie i adekwatne reagowanie. Jedna ze specyficznych umiejętności w tym względzie jest szczególnie przydatna podczas osobistego informowana o tragedii rodzinę pracownika poszkodowanego. Mowa tutaj oczywiście o empa- tii, która jest rodzajem zdolności poprawnego odczytywania stanów emocjonalnych innych osób, rozumienia ich podłoża przyczynowo skutkowego i umiejętnego reagowania na te stany lub świadomego powstrzymywania się od nich. Członkowie delegacji powiadamiającej rodzinę pracownika nie mogą czuć się bezradni w takich okolicznościach, zagubieni albo zszokowani reakcjami bliskich poszkodowanego. Muszą umiejętnie zakomunikować wiadomość robiąc to w sposób klarowny a przede wszystkim taktowny i humanitarny, czemu sprzyja posiadanie kompetencji społecznych. Kontakt z rodziną nie kończy się ponad to w momencie przekazania informacji, zwykle, bowiem jest to pierwszy etap realizacji tego zadania, w które wpisane jest również odpowiadanie na pytania o okoliczności wypadku, stan poszkodowanego w momencie zdarzenia i kwestie proceduralne. Trzeba dodać, że nie łatwo jest również umiejętnie wycofać się z tak absorbującej relacji z osobami osieroconymi. Jednak, aby ten ostatni etap powiada- miania pomyślnie zakończyć trzeba to zrobić dbając o własny komfort, zapewniając wcześniej o możliwej do realizacji pomocy ze strony zakładu, czemu niewątpliwie sprzyja korzystanie z posiadanych kompetencji społecznych.