Materiały konferencyjne SEP 2019

4  Trudnościami w parametryzacji medium dwufazowego – różne gęstości mediów w rurociągu zasilającym i powrotnym - zaburzony „efekt U-rurki” – konieczność regulacji pracy trójkomorowego podajnika cieczy. 4. DOPŁYW CIEPŁA PODCZAS TRANSPORTU HYDRAULICZNEGO ZAWIESINY LODOWEJ Zapewnienie wysokiej efektywności układu klimatyzacji zależy w znacznym stopniu od stanu sieci rurociągów wody lodowej transportujących schłodzone medium od miejsca jego wytwarzania do odbiorników ciepła, jakimi są przeponowe chłodnice powietrza zabudowane w rejonach prowadzenia robót górniczych. Z doświadczenia autorów w projektowaniu układów klimatyzacji wynika, że projekto- wa strata ciepła w sieci rurociągów obiegu pierwotnego i wtórnego, wynosi 20-25% wytwa- rzanej mocy chłodniczej i związana jest głównie z ogrzewaniem wody lodowej w preizolowanych rurociągach zasilających. Prowadzone przez autorów audyty energetyczne układów klimatyzacji wykazały, że rzeczywiste straty ciepła w instalacjach klimatyzacji są znacznie wyższe i większości przypadków osiągają 40-55%. Wynika z tego, że z każdego wy- tworzonego jednego Megawata mocy chłodniczej tylko 450-600 kW jest dostępne w miejscu lokalizacji chłodnic powietrza i jest wykorzystywane do odbioru ciepła od powietrza w wyrobiskach [8]. Podczas transportu wody lodowej z zawiesiną lodową wystąpi intensyfikacja „strat chłodu” na drodze przepływu wody lodowej od miejsca wytworzenia chłodu do miejsca zabu- dowy chłodnic powietrza. Prowadzone obliczenia prognostyczne dla projektowanych przez autorów instalacji klimatyzacji wykazały, że obniżenie temperatury wody lodowej w układzie obiegu wtórnego układu klimatyzacji z 3  C do 0  C spowoduje zwiększenie „strat chłodu” w rurociągach o około 12%. Co prawda woda lodowa dopływająca do chłodnic uzyska niższą temperaturę, ale należy pamiętać o tym, że odbędzie się to kosztem większych „strat chłodu”. Zwiększeniu ulegną także straty w rurociągach obiegu pierwotnego. Na rysunku 2 przedsta- wiono szacunkowy zasięg drobinek lodu w rzeczywistej instalacji klimatyzacji centralnej. W obliczeniach uwzględniono rzeczywiste „straty chłodu” w instalacji oraz fakt zastosowania zawiesiny lodowej o zawartości 8% lodu. Wykonane obliczenia uwzględniają tylko ciepło top- nienia lodu związane z przewodzeniem ciepła przez ścianki rurociągów. Nie uwzględniają jed- nak topnienia się w lodu w wyniku tarcia drobin pomiędzy sobą, o ścianki rurociągów oraz kształtki i armaturę instalacji. Rysunek 2. Prognozowany zasięg lodu w instalacji klimatyzacji centralnej