Materiały konferencyjne SEP 2019

wa na zagrożenie pożarami endogenicznymi w zrobach ścian. Stosowanie profilaktyki tąpa- niowej powoduje konieczność rozszerzania profilaktyki pożarowej [1,7]. Wraz z rozwojem badań nad procesem samozagrzewania i samozapłonu węgla oraz wa- runków prowadzenia eksploatacji pokładów węgla z zawałem stropu zmieniała się wartość temperatury przyjmowanej jako temperatura zapłonu. Początkowo, kiedy technologie eksploat- acji powodowały powstawanie grubszych frakcji rozdrobnionego węgla, przyjmowano ją rów- ną 350°C. Po wprowadzeniu mechanizacji procesów urabiania i w wyniku wzrostu udziału miału węglowego w strukturze urobionego węgla, a więc także węgla pozostającego w zro- bach, za temperaturę standardową zapłonu węgla, po którym następuje pożar, przyjęto, pomi- mo tak różnych wyników badań, = 300°C. Jest to więc temperatura wielce umowna, ale uznawana za punkt graniczny praktycznie przez wszystkich: zarówno badaczy, jak i praktyków oraz nadzór górniczy. Okres inkubacji pożaru endogenicznego wyznacza się według normy PN-G-04558:1993 [15] na podstawie wskaźnika samozapalności i energii aktywacji : = ∙ ∙ ∙ ∙ (2) gdzie: – grupowy wskaźnik samozapalności wynoszący dla: I grupy samozapalności 45°C/min, II grupy samozapalności 70°C/min, III grupy samozapalności 90°C/min, IV grupy samozapalności 110°C/min, V grupy samozapalności 150°C/min, – grupowy wskaźnik energii aktywacji utleniania węgla wynoszący dla: I grupy samozapalności 67 kJ/mol, II grupy samozapalności 56 kJ/mol, III grupy samozapalności 44 kJ/mol, IV grupy samozapalności 38 kJ/mol, V grupy samozapalności = A , – minimalny okres inkubacji pożaru endogenicznego, wyznaczony w warunkach adiaba- tycznych dla rozdrobnionego węgla o temperaturze początkowej t = 10°C, wynoszący dla: I grupy samozapalności 138 dni, II grupy samozapalności 86 dni, III grupy samozapalności 54 dni, IV grupy samozapalności 34 dni, V grupy samozapalności 21 dni, – współczynnik weryfikujący minimalny okres inkubacji pożaru endogenicznego, wyzna- czony w warunkach adiabatycznych, dla warunków kopalnianych wynoszący: I grupa samozapalności 1,05, II grupa samozapalności 1,19, III grupa samozapalności, 1,29, IV grupa samozapalności 1,81, V grupy samozapalności 1,81, – współczynnik korekcyjny dla temperatury początkowej utleniania węgla , za którą przyj- muje się:  temperaturę powietrza wlotowego w przewietrzanych wyrobiskach t , °C,  temperaturę pierwotną skał w projektowanych wyrobiskach τ, °C, według tabeli 1.