Materiały konferencyjne SEP 2019

 pogotowie wodne, do usuwania skutków wdarcia się lub niekontrolowanego dopływu do wyrobisk wody albo wody z luźnym materiałem oraz wykonywania prac z zastoso- waniem technik nurkowych;  pogotowie P.W.R (przewoźnych wyciągów ratowniczych), do ewakuacji pracowników lub wykonywania innych prac ratowniczych w szybach lub otworach wiertniczych wielkośrednicowych oraz prac awaryjno-rewizyjnych i kontrolnych w szybach i w ot- worach wielkośrednicowych za pomocą urządzeń mechanicznych oraz technik alpini- stycznych [11]. Wzajemne relacje i funkcje Kopalnianych Stacji Ratownictwa Górniczego oraz Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego, jako podmiotu zawodowego są powiązane. Posiadane przez system siły i środki przeznaczane do działań w miarę potrzeb i możliwości są utrzymywane w zdolności do działania. Podmioty działają w oparciu o prawo górnicze oraz ustawę o Pań- stwowym ratownictwie medycznym, które od 2017 roku zostały ze sobą powiązane. Celem wspólnego wysiłku jest sprawne przejście z sytuacji kryzysowej do stanu normalnego sprzed wystąpienia kryzysu. PODSUMOWANIE Posiadając ponad stuletnią tradycję, polskie ratownictwo górnicze bezsprzecznie należy do światowej czołówki. Przy imponującej bazie technicznej cały czas rozwija się, a progres ten ma na celu zarówno poprawę komfortu pracy ratownika, jak i usprawnianie organizacji akcji ratowniczej na dole kopalni. Kamieniem milowym na drodze rozwoju polskiego ratownictwa górniczego w omawianym kontekście stał się zapis w Rozporządzeniu Ministra Energii z dnia 16 marca 2017 roku. Zmiana dotyczyła poszerzenia umiejętności ratowników o wiedzę z za- kresu kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz wsparcia psychologicznego. Zgodnie z literą prawa, co najmniej jeden z ratowników górniczych wykonujących swoje obowiązki w pięcioo- sobowym zastępie, musi być ratownikiem posiadającym wiedzę i umiejętności, o których mo- wa w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Dotychczas obowiązujące przepisy prawne nie obligowały ratowników górniczych do posiadania wiedzy i umiejętności z zakresu KPP. Powiększono, zatem wartość zastępu podczas medycznych działań ratowniczych, jako podmiotu krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego polegających na zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia [12]. Jak zaznaczono wcześniej, częstotliwość akcji ratowniczych w polskich zakładach górni- czych w ostatnich latach zmalała, być może ze względu na mniejszą liczbę kopalń. Jednakże te, z którymi mieliśmy do czynienia, pokazały, że w momencie ich pojawienia wymaga się wyższych, aniżeli wcześniej umiejętności. Fakt ten skłania do refleksji nad koordynacją wszystkich działań, w fazie działań ratowniczych począwszy od segregacji poszkodowanych, poprzez działania medyczne w trybie natychmiastowym, gdy siły i środki przekraczają możli- wości podmiotów ratowniczych. Po tragicznych w skutkach zdarzeniach, które miały miejsce w sosnowieckiej kopalni Niw- ka-Modrzejów w 1998 r. (do tej pory nie wyjaśniono wszystkich okoliczności wypadku, w nieczynnym i pozbawionym tlenu chodniku na poziomie 600 m śmierć poniosło 4 ratowni- ków górniczych, kolejny umarł w czasie akcji ratunkowej, a ostatni w szpitalu). Wypadek ten stał się impulsem do powstania Międzynarodowej Organizacji Ratownictwa Górniczego (In- ternational Mines Rescue Body – IMRB). Celem IMRB jest promowanie ratownictwa górni- czego na poziomie międzynarodowym oraz doskonalenie wiedzy i praktyk w zakresie ratow-