Materiały konferencyjne SEP 2019

Stosowanie profilaktyki wentylacyjnej na głębokościach przekraczających 1100m. staje się coraz częściej niewystarczające dla zapewnienia wymaganych warunków pracy. Dlatego też, w celu poprawy warunków klimatycznych w coraz większych obszarach stosuje się urządzenia do schładzania powietrza kopalnianego. Dotyczy to już nie tylko powszechnie stosowanej klimatyzacji stanowiskowej ale obejmuje również chłodzenie oddziałów wydobywczych, wiązek robót przygotowawczych, komór maszyn ciężkich, rozdzielni elektrycznych jak również bezpośredniego obrębu stałych miejsc pracy w wyrobiskach z zabudowanymi przenośnikami taśmowymi. Do tego celu wykorzystywane są elementy systemów klimatyzacji centralnej. Rozwój techniki chłodniczej na świecie umożliwił projektowanie układów klimatyzacyjnych opartych na urządzeniach chłodniczych o wydajnościach rzędu kilku megawatów, instalowanych na powierzchni kopalń i chłodzących wodę lodową stanowiącą główny nośnik chłodu w dołowej instalacji klimatyzacyjnej. 2. ZAGROŻENIE KLIMATYCZNE Uwarunkowania wentylacyjno-klimatyczne należą do najbardziej istotnych czynników, jakie należy uwzględnić przy projektowaniu i prowadzeniu eksploatacji w rejonach wydobywczych zlokalizowanych na głębokościach poniżej 1000 m. Zapewnienie właściwych warunków środowiska pracy w kopalniach, zwalczenie zagrożeń klimatycznych może stanowić poważny problem techniczny, wymagający zaangażowania znacznych środków rzeczowych i finansowych. Zasadniczą przyczyną występowania zagrożenia klimatycznego, czyli wysokiej temperatury i wilgotności powietrza, są trudne warunki geotermiczne, związane ze znaczną głębokością prowadzenia robót górniczych, rosnące długości dróg doprowadzających powietrze świeże oraz stosowanie maszyn i urządzeń, emitujących ciepło do atmosfery kopalnianej. Przewiduje się, że bez stosowania klimatyzacji temperatura powietrza w przodkach wyrobisk chodnikowych oraz eksploatacyjnych może przekraczać 40°C. Wraz z udostępnianiem i eksploatacją złoża rudy miedzi na głębszych poziomach, gdzie temperatura pierwotna górotworu kształtuje się na poziomie od około 45°C (1200 m) do około 52°C (1400 m), wystąpi dalsze pogorszenie się warunków klimatycznych. Niezbędne będzie zatem stosowanie ochładzania powietrza kopalnianego, a także odpowiednio zorganizowanego przewietrzania, w intensywności dostosowanej do specyfiki górniczej. Bez efektywnego skojarzenia techniki wentylacyjnej i klimatyzacyjnej wystąpią w perspektywicznych rejonach eksploatacji przekroczenia wartości temperatury powietrza, uniemożliwiające działalność górniczą [3]. 2.1 Zagrożenie klimatyczne w przepisach W wyrobiskach podziemnych dokonuje się pomiarów temperatury pierwotnej skał. Sposób dokonywania pomiarów temperatury pierwotnej skał określa Polska Norma dotycząca pomiarów temperatury pierwotnej skał związanych z zabezpieczeniem kopalń przed zagrożeniem temperaturowym. Jeżeli temperatura pierwotna skał jest większa niż 30°C, w zakładzie górniczym: opracowuje się prognozę warunków klimatycznych, ustala się profilaktykę zapewniającą utrzymanie właściwej temperatury zastępczej klimatu. Profilaktyka zapewniająca utrzymanie właściwej temperatury zastępczej klimatu w wyrobiskach wykonywanych w górotworze, którego temperatura pierwotna jest większa niż 40°C, jest opiniowana przez rzeczoznawcę.