Materiały konferencyjne SEP 2019

– Ograniczoną możliwością ciągłego, lokalnego zasilania urządzeń radiokomunikacyjnych z do- łowej sieci elektroenergetycznej. Przekroczenie progu alarmowego metanomierza powoduje automatyczne wyłączenie energii elektrycznej w danym rejonie wentylacyjnym. W kopalniach zalecane jest więc stosowanie zasilania centralnego lub grupowego, w tym w szczególności z wykorzystaniem autonomicznych iskrobezpiecznych źródeł zasilania (bateria, akumulator). – Ograniczeniem mocy urządzeń radiowych. Moce urządzeń nadawczych nie mogą powodować przypadkowego odpalenia zapalników materiałów wybuchowych, co jest związane z małą odległością obwodów strzałowych od radiowych urządzeń nadawczych eksploatowanych w wyrobiskach. Maksymalna moc sygnału radiowego emitowanego z anteny jest również ograniczona warunkami iskrobezpieczeństwa. 2.2. Rodzaje systemów radiokomunikacyjnych eksploatowanych w kopalniach podziemnych Istotą każdego systemu radiokomunikacyjnego jest wykorzystanie fal elektromagnetycznych, jako nośnika informacji transmitowanych między wybranymi podstawowymi elementami sys- temu. Do najważniejszych cech systemów radiokomunikacyjnych stosowanych w kopalniach podziemnych należy zaliczyć: – sposób realizacji łączy i ich topologię uwzględniającą przede wszystkim strukturę wyrobisk podziemnych, – protokół telekomunikacyjny, – sposób zasilania dołowych elementów systemu. Ze względu na sposób realizacji łącza telekomunikacyjnego w kopalniach podziemnych wy- różnia się [9]: – systemy TTE (Through The Earth) wykorzystujące propagację fal elektromagnetycznych przez górotwór, – systemy TTW (Through The Wire) wykorzystujące kable telekomunikacyjne miedziane i światłowodowe, a niekiedy elementy metalowe wyposażenia wyrobisk takie jak np. liny urządzeń wyciągowych czy przewody jezdne trakcji elektrycznej przewodowej, – systemy TTA (Through The Air) wykorzystujące propagację fal elektromagnetycznych przez powietrze wewnątrz wyrobiska z zasięgiem widzialności (LOS - Line Of Sight), a także bez zasięgu widzialności (NLOS – Non Line Of Sight), – systemy hybrydowe wykorzystujące różne sposoby realizacji poszczególnych fragmentów łączy np. systemy z przewodem promieniującym, które można traktować jako TTW + TTA. 3. STAN AKTUALNY ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ W TRANSPORCIE DOŁOWYM 3.1. Przewód promieniujący W wyrobiskach transportowych, w których stosowane są: kolejki podwieszane, spągowe, trak- cja akumulatorowa, a także maszyny samojezdne, z uwagi na dużą rozległość tych wyrobisk najczęściej stosowane są systemy łączności radiowej z przewodem promieniującym. Na rysunku 1 [4] pokazano ogólny schemat blokowy systemu radiokomunikacyjnego z kablem promieniującym. Stacja bazowa (BS) stanowi centralną część systemu. W stacji bazowej, dla obsługi jednego kanału radiowego, stosuje się zestaw dwóch radiotelefonów pracujących w układzie przemiennika. Ze stacji bazowej prowadzone są linie kabla promieniującego (jedna lub kilka). Do kompensacji tłumienia sygnału w kablu promieniującym stosowane są wzmac- niaki (W) instalowane zazwyczaj w odległości co 300–500 m. W miejscach rozgałęzienia ka- bla promieniującego stosuje się rozgałęźniki (R) zapewniające zachowanie dopasowania falo- wego. Przewód promieniujący powinien być zakończony terminatorem (T) dla zapewnienia