Materiały konferencyjne SEP 2019

Szkoła Eksploatacji Podziemnej 2019, Materiały Konferencyjne Technologia likwidacji wyrobisk chodnikowych za frontem ściany w warunkach LW „Bogdanka” Leszek Głowacz Rabowanie chodników przyścianowych należy do najbardziej ryzykownych czynności w sztu- ce górniczej. Każdy błąd lub odstępstwo od technologii wzmaga zagrożenie dla wykonujących je rabunkarzy, dlatego zaleca się stosowanie w większym niż dotychczas stopniu odsunięcie pracowników z bezpośredniego sąsiedztwa rabowanych odrzwi, a więc stref szczególnego za- grożenia zawałem. Impulsem jest niepokojące nasilenie w górnictwie śmiertelnych i ciężkich wypadków, związanych z opadem lub zawałem skał stropowych, których to przyczyną jest prowadzenie robót niezgodnie z ustaleniami projektu technicznego lub technologią robót, re- zygnację z wypełniania przestrzeni pomiędzy obudową chodnikową a wyłomem wyrobiska, zbyt szczupły zespół rabunkarzy lub ich nieprzygotowanie do tego rodzaju robót oraz prowa- dzenie rabunku bez wzmocnienia obudowy, utrzymywanie chodników za frontem ściany bez odpowiedniej stabilizacji, przebywanie pracowników pod niezabezpieczonym stropem oraz wykorzystywanie obudowy do przesuwania maszyn i urządzeń bez ich odpowiedniego wzmoc- nienia. Rabowanie prowokujących przecież zawał chodników przyścianowych i zbędnych wy- robisk korytarzowych to szczególny rodzaj robót. Szczególny, ponieważ łączy się z wyjątko- wym ryzykiem, dlatego zwraca się uwagę na surowe rygory, którymi obwarowane jest prowa- dzenie tych robót. Przepisy dokładnie precyzują liczebność zespołu, zaangażowanego do takich likwidacji, oraz wymagane kwalifikacje. Bezwzględnie muszą to być górnicy rabunkarze z odpowiednim przygotowaniem i potwierdzającymi je uprawnieniami. Jest przy tym zasadą, że przodowy brygady nie może pomagać w pracach związanych z rabunkiem obudowy. Jego zadaniem jest wyłącznie obserwowanie przebiegu robót i reagowanie na niepokojące zachowania i sygnały. Przepisy nie precyzują natomiast sposobu prowadzenia rabunku. Można więc wykonywać te roboty tradycyjnie, czyli rozkręcając łuki ociosowe i stropnicowe, by następnie po zapięciu łańcuchów wyszarpywać je z wyrobiska przy pomocy urządzeń rabunkowych opartych na si- łownikach np. w LW „Bogdanka” – hydraulicznym urządzeniu do rabowania chodników BK-006 czy też zestawem łańcuchowo-siłownikowym OP/URS/14. Tak prowadzony rabunek mimo zabezpieczeń stropu indywidualnymi stojakami łączy się jednak z koniecznością obec- ności człowieka blisko strefy zawału. Drugim sposobem, eliminującym przebywanie pracowników w bezpośrednim sąsiedztwie rabowanych odrzwi jest zastosowanie urządzeń do rabunku obudowy takich jak: UDR „MA- MUT” oraz URW „PANDA” .