Materiały konferencyjne SEP 2019

Rys. 7. Obudowa podporowo-kotwiowa (OP-K) z kotwieniem promieniowym. Niski zasięg wzmocnienia skał wokół wyrobiska przy kotwieniu radialnym z powstającymi strefami zniszczenia (poślizgu warstw) w bliskiej odległości wokół wyrobiska. Rys. 8. OP-K z kotwieniem prostopadłym do warstw sklanych tworzących belkę skalną stropową o wysokiej wytrzymałości. 1 – odrzwia obudowy, 2 – wykładka mechaniczna, 3 – kotwie w pierw- szym rzędzie, 4 – kotwie w drugim rzędzie, 5 – obrys wzmocnionej strefy górotworu W każdym przypadku powstanie obwału nie jest korzystne do wykonania obudowy kot- wiowej jak i podporowej. Brak kontaktu obudowy podporowej z calizną skalną powoduje dalsze znaczne powiększenie strefy odprężonej oraz wystąpienie z opóźnieniem zwiększonego obciążenia na obudowę podporową. W warunkach górotworu łupkowego dla ochrony góro- tworu powinny być zastosowane w fazie drążenia systemy kotwienia wyprzedzającego. Urządzenia kotwiące powinny pozwolić stosować kotwienie kątowe w kierunku drążenia jak i wyprzedzające żerdziowanie stropu. 4. MECHANIZACJA KOTWIENIA PRZY DRĄŻENIU WYROBISK KOMBAJNAMI RAMIENIOWYMI Tradycyjna metoda kotwienia stropu za pomocą sprzętu ręcznego ma szereg mankamentów jak: - ograniczone zastosowanie i narażanie operatorów na liczne niebezpieczeństwa. - ograniczoną moc (nacisk na największym wysuwie 45kN i moment do 200Nm), - narażenie operatora na niebezpieczeństwo obrywu stropu, - problemy skutecznego i wydajnego kotwienia ociosów. - konieczne stosowanie przepłuczki wodnej, która jest niekorzystna dla operatora, sprzętu, i spągu, - mały naciąg wstępny kotwi, Powyższe niedociągnięcia eliminuje stosowanie: - manipulatorów mocowanych do kombajnów, - niezależnych wozów kotwiowych, - pomostów roboczych z manipulatorami wiercąco-kotwiącymi (platforma robocza) - zintegrowanych urządzeń urabiająco-kotwiących typu CM.