Materiały konferencyjne SEP 2019

Problemy stosowania obudowy kotwowej samodzielnej - dużą głębokością eksploatacji rzędu 1000 i więcej metrów, (wysokie naprężenia rzędu (3p z ) 78 MPa, - duża zmienność zalegania warstw skalnych w zakresie rodzaju jak i miąższości warstw przy występowaniu zaburzeń w postaci uskoków, przefałdowań, nasunięć, wycienień itp., - występowanie krawędzi eksploatacji nad i podległej, - występowanie wokół pokładów węgla słabych skał na ogół z łupków ilastych przewarstwionych wkładkami węgla o dużej podzielności, - niska wytrzymałość na ściskanie węgla w pokładach, która często zawiera się w przedziale 7 do 12MPa, - nachylenie pokładów węgla, co wymaga urabiania skały płonnej w narożach wyrobisk, - występowanie zawodnienia powodującego namaczanie skał, - wymagana konieczność wykonania znacznego przekroju wyrobiska o minimalnych gabarytach 5,5m x 3,8m (ok.21m 2 ), a optymalnie 6,0m x 4,0m (24m 2 ), - występujące wysoko energetyczne wstrząsy wymagające zastosowania specjalnych rozwiązań obudowy kotwiowej.