Materiały konferencyjne SEP 2020

- obciążenie określono się z wzoru: q o1 =  śr ·h sn1 (2) Według teorii Cymbariewicza wysokość ostatecznej strefy odprężonej wynosi: cgsr 0 n 2sn Rk S5 h    (3) a szerokość strefy odprężonej na wysokości stropu wyrobiska wynosi : S n = S w + 2W w  tg(45 o -  oc /2) (4) Obciążenie określono z wzoru: q o2 =  śr ·h sn2 (5) Dla warunków gdy głębokość zalegania wyrobiska przekracza głębokość krytyczną ostateczny zasięg strefy spękań z hipotezy de Saint Venanta za pomocą modelu prof. Kłeczka wynosi: 2 W Rk H k3 2 S h w cgsr o sr n w 3sn        ( 6) gdzie: H - głębokość zalegania wyrobiska, w m W w – wysokość wyrobiska w wyłomie, w m  sr - średni ciężar objętościowy skał stropowych w MN/m 3 k n – współczynnik koncentracji naprężeń sr n cs o kr 2 k Rk H      ( 7) gdzie: R cs – wytrzymałość skały na ściskanie w MPa,  śr – średni ciężar właściwy skał górotworu, w MN/m 3 k o – współczynnik osłabienia skał górotworu wokół wyrobiska, Dla strefy odprężonej wokół wyrobiska oblicza się wielkość obciążenia średniego równomiernie działającego na obudowę: 3sn śr 3o h q    (8) Obciążenie obliczeniowe określa się z wzoru: max sn śr w o h n q     (9) gdzie: n p – współczynnik warunków pracy obudowy uwzględniający nachylenie wyrobiska, możliwość wystąpienia zaburzeń nierówności obciążenia i inne dodatkowe obciążenia, n w = 1,0 do 1,3, h snmax = max [ h sn1 , h sn2 , h sn3 ]– maksymalna wielkość strefy odprężonej Przy wstępowaniu wstrząsów górotworu określa się dodatkowo obciążenie dynamiczne [1,2,3,4] Rys.1 Schemat strefy odprężonej wg Protodiakonowa Rys.2 Schemat strefy odprężonej wg Cymbariewicza