Materiały konferencyjne SEP 2020

2. NOŚNOŚĆ OBUDOWY DLA KONSTRUKCJI SZTYWNEJ (USZTYWNIONEJ) Dla standardowych warunków obciążenie obudowy o kształcie łukowym jest pionowe i równomierne działające na całej szerokości obudowy. (rys.1.) Dla tak modelowanego obciążenia liniowego (kN/m lub MN/m) oblicza się siły wewnętrzne i naprężenia w obudowie uwzględniając powiązanie (współpracę obudowy) z górotworem za pomocą wahaczy modelujących wykładkę za obudową. Podejście takie musi być rozpatrywane przy wielu założeniach jak np.: - praca odrzwi w jednej płaszczyźnie (wymagana doskonała stabilizacja odrzwi za pomocą wytrzymałych rozpór uniemożliwiających tzw. „tańczenie” obudowy pod wpływem działającego obciążenia), - pewne i jednakowe warunki podparcia uzyskiwane za pomocą właściwie dobranych stóp podporowych, - równomierna i dobrze wykonana wykładka za obudową zarówno w części stropnicowej (dla zachowania równomiernego obciążenia) i w części ociosowej dla ograniczenia deformacji odrzwi w kierunku ociosu. Wahacze modeluje się na odcinkach odrzwi obudowy, która deformuje się na zewnątrz. Rys.1 Schemat statyczny obudowy łukowej a – schemat obliczeniowy przy obciążeniu pionowym, b - schemat obliczeniowy przy obciążeniu poziomym (wahacze na obwodzie obudowy występują na odcinku gdzie przemieszczenia obudowy są skierowane w stronę górotworu)