Materiały konferencyjne SEP 2020

Ocena korozyjności na podstawie informacji o środowisku Ocena korozyjności może być przeprowadzona metodą obliczeniową. Opiera się na wynikach badań środowiskowych zanieczyszczenia atmosfery. W badaniach określa się suchą depozycję SO 2 , Cl - , temperaturę i wilgotność względną. Przedstawione w normie równania oparte są na wieloletnich badaniach wielu ośrodków na świecie. Wynikiem obliczeń są ubytki korozyjne metalu po pierwszym roku. Porównanie tych wyników z tabelą 1 pozwala na szacunkowe określenie korozyjności atmosfery. Ocenę korozyjności można również wykonać na podstawie opisu warunków użytkowania. Korozyjność atmosfery uzależniona jest od stopnia zanieczyszczenia środowiska agresywnymi związkami, wpływu układu temperatura–wilgotność oraz obejmuje czas zwilżania. W miej- scach niezadaszonych czynnikiem wpływającym na korozję jest depozycja sucha (z gazów i cząstek obecnych w powietrzu) i mokra (z opadów). W miejscach osłoniętych, występuje su- cha depozycja. Oceniając korozyjność atmosfery, powinno się uwzględniać skumulowany wpływ zanieczyszczeń, również cząstek stałych. Zwilżanie powierzchni spowodowane jest przez wiele czynników, między innymi przez ro- sę, deszcz, topniejący śnieg i wysoką wilgotność. Czas, podczas którego wilgotność względna powietrza przekracza 80% w temperaturze wyższej niż 0°C jest w celu oszacowania czasu zwilżania, t, korodujących powierzchni. Najważniejszym czynnikiem w układzie temperatura- wilgotność jest poziom zanieczyszczenia ditlenkiem siarki i/lub zasolenie powietrza. Istotny może być również wpływ innych rodzajów zanieczyszczenia jak tlenki azotu gazy i pyły prze- mysłowe, różne zanieczyszczenia eksploatacyjne i technologiczne charakterystyczne dla danej lokalizacji i mikroklimatu (np. kondensaty gazów i oparów przemysłowych) [2]. Tabela 1. Kategorie korozyjności – ubytki korozyjne [2] Table 1. Corrosivity categories – corrosive defects