Materiały konferencyjne SEP 2020

Przemysł węglowy ponosi znaczne straty spowodowane korozją. Na rozmiar tych strat składa się wiele czynników, z których główne to znacznaagresywność środowiska kopalnianego oraz agresywność atmosfery. Ze stratami bezpośrednimi wiążą się straty pośrednie. Do strat pośrednich zalicza się awarie urządzeń i przestoje w produkcji oraz konieczność naprawy lub wymiany skorodowanych elementów. Korozja urządzeń i elementów podziemnych może być szczególnie niebezpieczna w skutkach, jeśli spowoduje zagrożenie bezpieczeństwa pracującej załogi. Ponieważ górnictwo węglowe stosuje głównie tworzywo konstrukcyjne stale węglowe zwykłych jakości jako tworzywo konstrukcyjne, w pracy położono główny nacisk na omówienie reakcji żelaza z otoczeniem i przeciwdziałanie korozji, a w szczególności zastosowanie metod zanurzeniowych. Dotychczasowe metody ochrony przed korozją konstrukcji górniczych ograniczają się w zasadzie do stosowania powłok malarskich, a w nielicznych tylko przypadkach - powłok cynkowych, uzyskanych przez zanurzenie lub natryskiwanie. Zależnie od warunków pracy i agresywności środowiska powłoki malarskie wymagają zabiegów renowacyjnych po 2 - 3 latach, a często bezpośrednio po przekazaniu do eksploatacji na skutek uszkodzeń podczas transportu i prac montażowy. Wprowadzenie: