Materiały konferencyjne SEP 2020

W takich uwarunkowaniach prowadzenia procesu wzbogacania kluczowe znaczenie ma dobór optymalnych parametrów prowadzenia procesu. Do jednych z takich parametrów należy zali- czyć odczynniki flotacyjne, zwłaszcza kolektory. W KGHM podejmowane są badania labora- toryjne i testy przemysłowe nowych odczynników, które pojawiają się na rynku w wyniku dy- namicznego rozwoju branży chemicznej. Przeprowadzone w ostatnim okresie badania [4], [5] aktualizują optymalne mieszaniny odczynników zbierających dostosowanych do zmieniają- cych się właściwości litologicznych i mineralogicznych rud miedzi wzbogacanych w zakładach KGHM. Obecnie w Zakładach Wzbogacania Rud stosuje się mieszaninę soli sodowych ksan- togenianów alkilowych z dialkiloditiofosforanem sodowym dla rud o zróżnicowanym przekro- ju mineralogicznym występującym w rudach o zmiennej litologii oraz mieszaniną samych ksantogenianów dla rudy ze stosunkowo dużym udziałem skał węglanowych, gdzie wśród mi- nerałów dominuje chalkozyn. Dobór odpowiednich odczynników zbierających jest procesem nieustającym. Istotne przy tym jest aby zastosowana metodyka badań laboratoryjnych umożli- wiła odpowiedni stopień korelacji z wynikami przemysłowymi. Prace nad opracowaniem takiej metodyki powinny być oparte na zróżnicowanej wzbogacalności minerałów siarczkowych miedzi. Obecne techniki analiz mineralogicznych pozwalają na wykorzystanie ich możliwości do stworzenia modelu wyznaczania podstawowych parametrów wzbogacania poprzez przejście ze skali laboratoryjnej do przemysłowej. 2. METODYKA BADAWCZA W celu określenia wskaźników wzbogacania głównych minerałów kruszcowych miedzi w wa- runkach laboratoryjnych wykorzystano najczęściej stosowaną metodykę flotacji w układzie otwartym z kinetycznym rozflotowaniem produktów ostatniego stadium flotacji [6]. Badania produktów wzbogacania przemysłowego oparto na wyznaczeniu wzbogacalności przemysłowej poprzez rozflotowanie produktów końcowych [7]. Próbki nadawy do badań w skali laboratoryjnej zostały pobrane z jednego z ciągów technolo- gicznych KGHM, Oddział Zakłady Wzbogacania Rud podczas dziewięciu kolejnych zmian ro- boczych. W tym samym okresie pobrano próbki odpadów oraz koncentratów końcowych ba- danego ciągu technologicznego. Próbki zostały rozdrobnione w laboratoryjnym młynku kulowym o pojemności 2,5 dm 3 wypeł- nionym w 40% ładunkiem kul ze stali nierdzewnej o średnicach od 10 do 30 mm, jednorazowy wsad do mielenia składał się z 800 g rudy i 500 cm 3 wody pobranej z badanego ciągu techno- logicznego. Czas mielenia wynosił 80 minut. Przygotowane próbki zostały poddane dwukrotnie eksperymentom flotacyjnym w układzie otwartym obejmujące flotację główną (FG) oraz dwie czyszczące (FCz I i FCz II Fr) z flotacją frakcjonowaną drugiego stadium czyszczenia (Rys. 2). Badania flotacyjne prowadzono w laboratoryjnej mechanicznej maszynce flotacyjnej typu De- nver D12, z samozasysającym powietrze wirnikiem, w komorach o pojemnościach 2,5 dm 3 (FG i FCz I) oraz 1,5 dm 3 (FCz II Fr). Zagęszczenie części stałych w komorze flotacyjnej na początku eksperymentów wynosiło około 300 g/dm 3 . Badania flotacyjne produktów przemysłowych polegały na przeprowadzeniu jednostadialnego rozflotowania kinetycznego próbek i wydzieleniu pięciu produktów pianowych dla koncentratu końcowego i trzech dla odpadu. W badaniach użyto takich samych odczynników jak stosowane w warunkach przemysłowych:  odczynnik zbierający: mieszaninę etylowego i izobutylowego ksantogenianu sodu (60:40),  odczynnik pianotwórczy; mieszanina alkilopoliglikoli.