Materiały konferencyjne SEP 2020

Wszystkie odczynniki flotacyjne dozowano do zawiesiny flotacyjnej w postaci wodnych roz- tworów. Każdy z roztworów przygotowywano bezpośrednio przed rozpoczęciem testu flotacji. Podczas flotacji nadaw odczynniki flotacyjne były podawane na początku flotacji głównej, przy czym dawkę kolektora do flotacji (80 g/Mg) rozdzielano na dwie części: 60% odczynnika było podawane na początku flotacji głównej, natomiast 40% po upływie 5 minut. Spieniacz był dozowany jednorazowo na początku eksperymentu w dawce 20 g/Mg. Podczas flotacji koncen- tratu końcowego do zawiesiny nie dodawano odczynników flotacyjnych, natomiast w przypad- ku odpadu końcowego flotacją prowadzono w obecności odczynnika zbierającego w ilości 5 g/Mg. Każdy z otrzymanych produktów flotacji przemywano wodą destylowaną w celu wypłukania soli rozpuszczonych w wodzie technologicznej filtrując zawiesiny na lejku Büchnera. Produkty następnie ważono i przygotowywano uśrednione próbki do oznaczeń laboratoryjnych na za- wartość miedzi oraz analiz mineralnych techniką QEMSCAM. Rys. 2. Schemat flotacji laboratoryjnych (N – nadawa, OK – odpad końcowy, P1 – półprodukt I czyszczenia, P2 – półprodukt II czyszczenia, K1-K4 – koncentraty końcowe II czyszczenia) Fig. 2. Laboratory flotation scheme (N – feed, OK – final tailings, P1 – semi-product of first cleaning, P2 – semi-product of second cleaning, K1-K4 – final concentrates of second cleaning) 3. PRZEDSTAWIENIE WYNIKÓW Na podstawie wyników oznaczeń mineralogicznych zestawiono bilanse eksperymentów flota- cyjnych dla czterech głównych minerałów miedzionośnych: chalkozynu (jako suma chalkozy- nu, digenitu i djurleitu), bornitu, kowelinu i chalkopirytu. Na ich podstawie sporządzono krzy- we wzbogacania składników użytecznych. Na Rys. 3 przedstawiono porównanie wzbogacalno- ści minerałów w warunkach laboratoryjnych na krzywych Halbicha. Zauważalna jest dominu- jąca zawartość chalkozynu w badanym materiale. W celu poszukiwania zależności liczbowej między parametrami wzbogacania w warunkach laboratoryjnych i przemysłowych bilanse flo- tacyjne zostały wykreślone w układzie ε r = f(ε), którego zaletą jest opis zależności przez tylko jeden parametr – wskaźnik selektywności a , na którego nie wpływa zawartość składnika uży- tecznego w nadawie. FG FCz I N OK P1 P2 K1 K2 K3 K4 FCz II Fr