Materiały konferencyjne SEP 2020

głębokości przerywa się iniekcję. Dzięki temu, ogranicza się do minimum możliwość bezpośredniego oddziaływania zadawanego ciśnienia na obudowę szybu. Po przestoju technologicznym w otworze, na czas potrzebny na stabilizację mieszaniny, wznawia się iniekcję w celu stwierdzenia stopnia uszczelnienia górotworu. Zwykle ponowna iniekcja (iniekcja doszczelniająca) w tym samym interwale głębokościowym przebiega z pod- wyższonym ciśnieniem w odniesieniu do wartości ciśnienia zadawanego w pierwszym etapie uszczelniania. Tego typu zjawisko nie stwarzało zagrożenia dla obudowy szybu, gdyż po wy- konanej już wcześniej iniekcji kanały filtracyjne oraz pustki i kawerny były już wypełnione mieszaniną powodując ich „zamknięcie” bądź zmniejszenie rozwartości. Z tego też powodu istniała konieczność zastosowania stabilnej mieszaniny uszczelniającej (odpornej na wymywa- nie), która charakteryzuje się brakiem odstoju dobowego i daje gwarancję „pełnego” i sku- tecznego odcięcia dróg przepływu wód podziemnych w pierwszym etapie uszczelniania. Jest to niezmiernie istotne, gdyż po przestoju technologicznym, w chwili uruchomienia iniekcji do- szczelniającej istnieje gwarancja odcięcia lub skutecznego ograniczenia strefy odziaływania ci- śnienia w kierunku „do szybu” i przekierunkowanie tej strefy w kierunku przeciwległym „od szybu”, dzięki czemu poszerza się obszar uszczelniania górotworu. Należy również pamiętać, że do iniekcji w każdym otworze, a co za tym idzie w każdym in- terwale głębokościowym, konieczne jest indywidualne podejście. Jest to spowodowane istnie- jącą niezaprzeczalnie anizotropią górotworu oraz zmianami jego struktury powodowanych prowadzonymi pracami uszczelniającymi. Dlatego też indywidualnie (otwór, strefa iniekcji) na etapie realizacji robót konieczne jest określenie reperu ciśnieniowego (ciśnienie bazowe  od P p ), od którego odnoszone będą spadki lub wzrosty wartości ciśnienia. Wymagania w stosunku do iniektu to:  łatwość infiltracji w pory lub szczeliny dzięki obecności ponad 80% ziaren o średnicy < 5µm oraz odpowiednim własnościom tiksotropowym. Sztywność struktury tiksotropowej (>30 Pa). Granica płynięcia (>20Pa),  możliwość dokładnego wypełnienia wzmacnianej przestrzeni w ciągu jednego zatłoczenia (brak kontrakcji), odstój dobowy 0,0%,  stabilność zawiesiny (>5min),  zachowanie właściwości plastycznych po okresie stabilizacji i związaniu, wy- trzymałość plastyczna >150Pa,  odporność na deformacje spowodowane czynnikami zewnętrznymi, wytrzyma- łość spoiwa po 28 dniach >0,3MPa,  duża prędkość stabilizacji (<3min),  dobre właściwości izolacyjne w obrębie nowo utworzonej struktury, niski współ- czynnik filtracji po 28 dobach k<1x10 -8 m/s,  odporność na wymywanie (ługowanie),  długowieczność i odporność na korozję (>10lat),  atest higieniczny PZH, który w części mówiącej o wymaganiach, jakie musi spełniać produkt, posiada stwierdzenie: - bez zastrzeżeń,  gęstość objętościowa - 1200-1350 [kg/m 3 ],  rozlewność - 8-20 [cm],  statyczne naprężenie ścinające - 20-160 [Pa].