Materiały konferencyjne SEP 2020

19 PODSUMOWANIE Omówiony w prezentacji problem remontu zbrojenia szybu V polega na tym, że przy tradycyjnym realizowaniu tego remontu należałoby - w najbliższych latach - znacznie ograniczyć zadania transportowe szybu, gdyż w innym przypadku, liczba koniecznych wymian prowadników i dźwigarów byłaby nieosiągalna. Z tego powodu zdecydowano się przeprowadzić rozeznanie merytorycznych warunków powiększenia dopuszczalnego zużycia prowadników i dźwigarów ponad 50% początkowej grubości ich środników. Stworzenie warunków w tym zakresie umożliwiłoby zrealizowanie planów zarówno w zakresie remontu zbrojenia jak zadań wydobywczych szybu V. Przeprowadzone rozeznanie wykazało, że przedmiotowe warunki można osiągnąć przez usunięcie głównej przyczyny największych sił oddziaływania naczyń wyciągowych na ich tory prowadzenia w szybie, którą są największe odchylenia od prostoliniowości ciągów prowadników powodowane przez zaniki szczelin na składaniu tych ciągów. Dla usunięcia wskazanej przyczyny podjęto w szybie stosowne prace, dotyczące wschodniego toru skipoklatki w północnym przedziale szybu V. Tym efektem jest zmniejszenie największych odchyleń czołowych z 21 do 9 mm oraz największych odchyleń bocznych z 20 do 7 mm. Ponieważ dla pozostałych torów prowadzenia w przedziale „B” szybu V uzyskano podobny efekt, można było - na drodze stosownej analizy wykazać, że przy zużyciu ścianek prowadników i dźwigarów równym 50% początkowej grubości ich środników, najmniejszy nadmiar obliczonej wartości współczynnika bezpieczeństwa konstrukcji zbrojenia względem wymaganej wartości tego współczynnika wynosi ok. 67%. Powstały zatem warunki, aby remont zbrojenia w szybie V mógł być realizowany bez konieczności ograniczania zadań transportowych tego szybu.