Materiały konferencyjne SEP 2020

Rys. 3. Jeden z opracowanych w oparciu o operat pomiarowy [6] rozkładów – wzdłuż kolejnych dźwigarów głównych – różnicowych odchyleń czołowych (a) i bocznych (b) od prostoliniowości torów prowadzenia naczyń wyciągowych wschodniego toru prowadzenia skipoklatki południowej w szybie V – po usunięciu największych skupisk zaników szczelin na składaniu ciągu prowadników. Drugim krokiem w zakresie podjętego rozeznania była, jak już podano, diagnoza przyczyn pęknięć spoiny w połączeniu kształtowników prowadnika oraz określenie wpływu takiego uszkodzenia na bezpieczeństwo użytkowania prowadnika. W tym celu – dla odcinków pro- wadnika wykazujących omawiane uszkodzenia – przyjęto schemat obliczeniowy naprężeń doz- nawanych przez spoinę pokazany na rysunku 4. Ujętą w nim siłę obliczeniową ( P c ) dźwigarów, którą, gdy projektowano zbrojenie szybu V, określano jako: (1) gdzie: Q – ciężar naczynia wyciągowego z dopuszczalną masą użyteczną równy 40 kN.