Materiały konferencyjne SEP 2020

Tab. 1. Podział grupy macerałów witrynitu wg ICCP 1994 (Kruszewska, Dybova-Jachowicz 1997) Grupa witrynitu Podgrupa Macerał Telowitrynit telinit kolotelinit Detrowitrynit witrodetrynit kolodetrynit Żelowitrynit korpożelinit żelinit  Macerały z grupy liptynitu – grupa macerałów powstała z nagromadzenia żywic, kopalnych megaspor, miospor, ziaren pyłków oraz liści i łodyg kopalnych. W węglach karbońskich grupa ta występuje regularnie w średniej ilości do 15% składu maceralnego. W zależności od genezy macerały tej grupy mogą zawierać sporynę, kutynę, suberynę, terpeny, estry, fenole, wyższe alkohole i oleje roślinne. Są bogate w części lotne. W skład tej grupy wchodzą: sporynit, kuty- nit, rezynit, eksudantynit, fluorynit, alginit, bituminit i liptodetrynit.  Macerały z grupy inertynitu – są to macerały o niskiej lub zerowej reaktywności chemicz- nej. Grupa ta charakteryzuje się również wysoką po bardzo wysoką refleksyjnością. Macerały pochodzące z przeobrażenia kopalnego węgla drzewnego, z cząstek materii organicznej wy- eksponowanej na działanie atmosfery w okresach suszy, w procesie utleniania spowodowanego działalnością grzybów, z tkanek drzewnych nasyconych żywicą, a także z tkanek kalamitów i lepidofitów. Macerały wchodzące w skład tej grupy to: fuzynit (pirofuzynit, degradofuzynit, fuzynit metamorficzny, fuzynit pierwotny), semifuzynit, makrynit, mikrynit, sekretynit, fungi- nit, inertodetrynit. W tej grupie brak jest członów alifatycznych. Na strukturę macerałów grupy inertynitu składają się duże bezładnie ułożone lamele aromatyczne. Charakterystyczna jest również wysoka zawartość pierwiastka C oraz niska zawartość H i O. Refleksyjnośc witrynitu czyli zdolność odbicia światła mierzona na kolotelinicie zgodnie z PN – ISO 7404-5:2002 pozwoli na precyzyjne określenie stopienia uwęglenia węgla. Ponadto zostanie wykonana analiza mikrolitotypów. Wyniki zostaną ze sobą skorelowane i posłużą do wyciągnięcia wniosków na temat składu maceralnego i stopnia przeobrażenia wę- gla w aspekcie badań nad powstawaniem pyłu, w szczególności frakcji wdychalnej czyli ziaren nie przekraczających 10 μm. Zostanie przeanalizowany procentowy skład macerałów w po- wstałym pyle (pobranym i wytworzonym w laboratorium) i porównany z materiałem pocho- dzącym z prób bruzdowych. Należy wychwycić różnice procentowe w szczególności macera- łów z grupy inertynitu i skorelować je z wartościami refeleksyjności witrynitu. Znalezienie za- leżności pozwoli na wstępne postawienie tezy o charakterze pyłotwórczym poszczególnych mikrolitotypów w zależności od stopnia uwęglenia.