Materiały konferencyjne SEP 2020

 Planowanie oparte na prognozie –plan oparty o dane historyczne dostaw i zużycia po- twierdzony analizą łącznych wartości dostaw i zużycia w kolejnym roku budżetowym w grupach asortymentowych.  Planowanie oparte na zużyciu – plan oparty o dane historyczne, w skład którego wchodzą materiały ujęte w wartościach z poprzednich okresów. Plan określa łączne wartości dostaw w grupach materiałowych. Przyjęte założenia w procesie planowania dopasowane zostały do zakresu i profili działal- ności poszczególnych Oddziałów. Stosunkowo łatwo zaplanować dostawy materiałów strate- gicznych, powtarzalnych , zużywanych w procesach produkcyjnych, będących w ścisłej kore- lacji z wolumenem produkcji. Zdecydowanie bardziej skomplikowanie jest planowanie mate- riałów niecyklicznych , o dużej zmienności popytu, rotujących jeden lub kilka razy w roku. Trudnością staje się także ilość indeksów tworzący grupę niecykliczną, komplikującą proces planowania materiałowego. Z tego też powodu bardzo ważne stało się planowanie materiałów opartych na prognozie gdyż stanowią one drugi co do wartości udział w kosztach zakupu ma- teriałów. Mimo, że materiały te zużywane są w procesach pomocniczych, ich ranga i dostępność jest zasadnicza. Mówimy tu na przykład o częściach do maszyn i urządzeń górniczych czy czę- ściach zamiennych instalacji pieców hutniczych. Ryzyka związane z brakiem poszczególnych części zamiennych lub materiałów eksploatacyjnych w czasie napraw bieżących czy też nagłej awarii muszą być ograniczone do niezbędnego minimum. Redukcja ryzyka w tym przypadku musi być skompensowana poprzez utrzymywanie zapasu bezpieczeństwa. Materiały z grupy planowania opartego na zużyciu cechują się bardzo małą rotacją (1-3 razy w roku) lecz dotyczą największej liczby stosowanych indeksów materiałowych, stanowią- cej najmniejszy udział w kosztach zakupów wszystkich materiałów w KGHM. W grupie, w której występują jednorazowe zakupy materiałów, planowanie wymaga indywidualnego po- dejścia. Kluczem jest tu poziom istotności w danego materiału w procesach produkcyjnych i pomocniczych a także unifikacja potrzeb materiałowych w Oddziałach. Wyjściowym elementem pozwalającym wdrożyć planowanie zamówień dla materiałów zu- żywanych pośrednio do produkcji jest wiedza na temat historycznego zużycia danego produk- tu. Duża zmienność popytu materiałów, dla których chcielibyśmy zastosować planowanie, oparta tylko na prognozie bez tej wiedzy okazała by się sporym zagrożeniem dla ciągłości pro- cesów produkcyjnych. Wsparcie procesów planowania wymagało zastosowania wielowymiarowych analiz, mode- li zużycia poszczególnych indeksów materiałowych z grupy indirect. Zebranie wszystkich pa- rametrów takich jak rotacja, zużycie miesięczne, roczne, cena czy żywotność w jednym mode- lu analitycznym wpłynęło na jakość planowania. W KGHM do zarządzania zużyciem materia- łowym i usługami wykorzystuje się wiele systemów informatycznych klasy ERP, CMMS i in- nych aplikacji usprawniających proces zarzadzania produkcją. Przygotowanie modeli planistycznych dla wszystkich potrzeb materiałowych stało się za- sadniczym elementem w zarządzaniu procesami logistycznymi. Podsumowując, planowanie potrzeb materiałowych dla przedsiębiorstw z branży wydo- bywczej różni się od planowania przedsiębiorstw produkujących dobra np. pojazdy, maszyny czy urządzenia lub przedsiębiorstw prowadzących działalność handlową. Kluczowym elemen- tem różniącym jest zmienność popytu materiałów oraz relacja ilości indeksów materiałowymi zużywany bezpośrednio do produkcji typu direct a materiałami typu indirect .