Materiały konferencyjne SEP 2020

w pracach (Biliński 1968, Everling, Meyer 1972, Bieniawski 1987, Biliński 2005, Brady, Brown 2006, Junker i inni 2006, Peng 2006, 2008). Na podstawie tych prac można stwierdzić, że: - wskutek przemieszczającego się frontu eksploatacyjnego następuje wzrost naprężeń w pokładzie od 1,2 do nawet 6,4 krotności naprężeń pierwotnych, wynikających z głębokości zalegania danego pokładu, - pierwsze oznaki wzrostu naprężeń w pokładzie węgla mogą być już widoczne w odległości około 150 m od postępującego czoła ściany, - wyraźny wzrost naprężeń następuje, gdy front eksploatacyjny znajduje się w okolicy 30 metra, zaś maksymalna wartość koncentracji naprężeń występuje w odległości 1 ÷ 6 m, - zgodnie z badaniami niemieckimi maksymalny wzrost naprężeń występuje w odległości 3 do 6 krotności miąższości eksploatowanego pokładu, - wpływ chodników znajdujących się przed frontem ściany uwzględnia się m.in . w metodyce doboru obudowy zmechanizowanej stosowanej w polskim górnictwie węglowym. Również Główny Instytut Górnictwa w ostatnim czasie prowadził badania nad oddziaływaniem przemieszczającego się frontu ściany na wyrobisko korytarzowe. Na podstawie pomiarów dołowych stwierdzono m.in. że w warunkach geologiczno-górniczych KWK ROW Ruch Marcel, można wyróżnić trzy fazy oddziaływania przesuwającego się frontu ściany na wyrobisko zlokalizowane na jej wybiegu. Pierwsza faza miała miejsce w momencie pojawienia się pierwszych efektów, gdy ściana znajdowała się w odległości 100÷120 m od analizowanego wyrobiska. Druga faza obejmowała okres, gdy ściana znajdowała się w od- ległości od 100÷120 m do 20÷30 m od wyrobiska. Trzecia faza miała miejsce w momencie, gdy ściana zbliżała się do wyrobiska na odległość 15÷20 m. Charakteryzowała się ona in- tensywnymi zmianami wszystkich mierzonych wielkości (Rajwa i inni 2016). W artykule zaprezentowano przykład skutecznego wzmocnienia wyrobiska zlokalizowa- nego na wybiegu ściany oraz przedstawiono wyniki pomiarów, jakie przeprowadzono na etapie zbliżania się frontu eksploatacji. 2. OPIS WARUNKÓW GEOLOGICZNO-GÓRNICZYCH KWK „Borynia-Zofiówka-Jastrzębie” Ruch „Jastrzębie” (obecnie KWK„Jastrzębie-Bzie”) w roku 2019-2020 w pokładzie 510/1 w partii W3 eksploatuje ścianę 26a. Eksploatacja ściany prowadzona była w kierunku południowym, systemem na zawał. Parcelę ściany ograniczały - od strony zachodniej strefa uskokową o zrzucie h~1,5-95,0 m, a od strony wschodniej strefa Uskoku Gogołowskiego I o zrzucie h~1,5-30,0 m. Ściana prowadzona była w rejonie osi lokalnej antykliny biegnącej w kierunku północ-południe o niewielkiej amplitudzie. W ścianie 26a zastosowano obudowy zmechanizowane typu JZR-17/41-POz WII – 47 szt. , JZR-17,3/42,7-POz WII – 22 szt. oraz FAZOS-JZR-18/38 POz WII – 21 szt. Dobowy średni postęp ściany został ograniczony do 3,9 m. Eksploatację ściany 26a planowano pierwotnie zakończyć około 50 m przed zlokali- zowanym na wybiegu ściany 26a chodnikiem wentylacyjnym II ściany 26-W3. Wyrobisko to wykonano w 2016 roku, w obudowie podatnej łukowej ŁP11/V36/4/A, z rozstawem odrzwi 0,8 m. Na wybiegu ściany miało ono długość 138 m. W czasie eksploatacji ściany 26a, podjęto jednak decyzje o wydłużeniu wybiegu ściany o około 750 metrów – rysunek 1.