Materiały konferencyjne SEP 2020

W opisywanym rejonie była prowadzona eksploatacja w pokładach: 505/1łg i 505/1, w odle- głości 110 – 130 m ponad 510/1. Prowadzono również eksploatację w pokładzie 505/2 – w od- ległości 95 – 110m ponad 505/2. Nie prowadzono eksploatacji w pokładach zalegających poniżej. W stropie bezpośrednim pokładu znajduje się iłowiec zapiaszczony o miąższości 0,1 - 11,0 m, w którym występują warstewki węgla oraz mułowca. W wielu miejscach łupek został zerodo- wany i w bezpośrednim stropie występuje piaskowiec. Strop zasadniczy jest utworzony z pia- skowca, którego miąższość wynosi ~80m. W spągu pokładu występuje iłowiec (miąższość 2,0 – 3,0m) oraz piaskowiec o miąższości oko- ło 15,0 m. Poniżej wymienionego iłowca zalega lokalnie pozabilansowy pokład 510/2 łg (miąższość do 0,50 m). Miąższość wymienionego pokładu rośnie w kierunku: na południe i na wschód. Tablica 1. Parametry wytrzymałościowe oraz rozmakalność pokładu 510/1 i skał otaczających Rodzaj skały Wytrzymałość na ściskanie Rc [MPa] Rozmakalność [-] Węgiel - pokł. 510/1 3,82 – 11,19 - iłowiec zapiaszczony 24,4 – 32,1 0,8 mułowiec 41,5 1,0 piaskowiec 42,9 1,0 iłowiec spągowy 22,6 – 30,3 0,8 3. SPOSÓB WZMOCNIENIA CHODNIKA WENTYLACYJNEGO II ŚĆ. 26 Dotychczasowe doświadczenia kopalni z przechodzeniem wyrobisk ścianowych przez wyro- biska korytarzowe znajdujące się na wybiegu ściany, opierały się głównie na wzmocnieniu obudowy poprzez zabudowę kasztów drewnianych lub samych stojaków drewnianych. Ze względu na brak wystarczającej podporności w wyrobiskach tych występowała znaczna de- formacja obudowy. Wzmocnienia te przyczyniały się również do obniżenia poziomu bezpie- czeństwa pracy załogi, ze względu na konieczność transportu resztek drewnianych elementów wzmocnienia chodników, urządzeniami odstawy na powierzchnię. W chodniku wentylacyjnym II kopalnia zdecydowała się natomiast na zastosowanie różnego typu wzmocnień. Wzmocnienia prezentowały się następująco: - podciągu stalowego SPK-29 połączonego z każdymi odrzwiami obudowy ŁP11/V36/4/A, przykotwionego kotwami strunowymi o długości 5,0 m i nośności 350 kN, generalnie co drugie pole – fotografia 1,