Materiały konferencyjne SEP 2020

Do obliczeń przyjęto najmniej korzystny układ obciążeń technologicznych obudowy, w którym lokomotywa spalinowa będzie transportować pojedynczy element (np. sekcję obudowy zme- chanizowanej) o maksymalnej masie własnej 18 000 kg, podwieszony na belce transportowej w układzie „duo”. W obliczeniach uwzględniono również masę własną wszystkich elementów układu transportowego [6,10,12]. 3.4. Obliczenia statyczne obudowy wyrobiska Wielkość oddziaływania górotworu na obudowę projektowanego wyrobiska przyjęto dla kom- binacji najmniej korzystnych warunków geologiczno-górniczych i obciążeń technologicznych. Dla tak przyjętego modelu określono maksymalne wielkości naprężeń w elementach obudowy przy wykorzystaniu metody elementów skończonych. Na rysunku 4 w postaci geometrycznej wizualizacji przedstawiono przykładowy model nu- meryczny obudowy przyjęty do obliczeń. Rys. 4. Geometryczna wizualizacja modelu numerycznego obudowy stacji przeładunkowej przyjętej do obliczeń Figure 4. Geometric visualization of the numerical model of the transshipment station lining adopted for calculations Obliczenia przeprowadzono przyjmując następujące założenia [2,3,8,9,11]: − obudowa w analizowanym wyrobisku wzdłuż wybiegu obciążona jest obciążeniem sta- tycznym wynoszącym 181 kN/m, − obciążenie odrzwi jest rozłożone równomiernie na całej szerokości obudowy, − w obliczeniach uwzględniono dodatkowe obciążenie obudowy wynikające z obciążenia technologicznego (rys. 3), − do obliczeń przyjęto najmniej korzystny układ obciążeń technologicznych obudowy, przy założeniu że wystąpi on równocześnie na obydwu torach jezdnych kolejki podwieszanej, − z uwagi na funkcję i planowane wyposażenie wyrobiska w prowadzonej analizie posłużono się modelem przestrzennym obudowy, − odrzwia obudowy wykonane są z profilu V32, − rozstaw odrzwi obudowy wynosi 0,75 m,