Materiały konferencyjne SEP 2020

− odrzwia wykonane są ze stali o podwyższonych parametrach wytrzymałościowych (np. S480W lub równoważnej), tj.: R e = 480 MPa i R m = 650 MPa, − śruby w strzemionach złącz obudowy podatnej dokręcone są z momentem 450 Nm, − do stabilizacji poprzecznej odrzwi zastosowano rozpory stalowe dwustronnego działania rozmieszczone na obwodzie wyrobiska w odstępie nie większym niż 1,2 m, − łuki ociosowe posadowione są na stopach podporowych o powierzchni min. 400 cm 2 , ograniczających możliwość przemieszczenia pionowego punktów posadowienia obudowy, − stalową obudowę odrzwiową wzmocniono wzdłuż całego wybiegu dwoma rzędami podcią- gów wykonanych z kształtownika V32, przykotwionych kotwami stalowmi o długości 5,8 m i nośności min. 350 kN, − obliczenia naprężeń granicznych  dop przeprowadzono przy przyjęciu współczynnika bez- pieczeństwa m 1 = 1,5. Dla tak opracowanego modelu numerycznego obliczono wartości sił wewnętrznych (rys. 5 ÷ 6) oraz naprężeń zredukowanych (rys. 7) w elementach obudowy przy użyciu programu Autodesk Robot Structural Analysis Professional 2016 [10,16]. Rys. 5. Kształtowanie się wielkości sił osiowych w elementach obudowy. Figure 5. The magnitude of axial forces in the lining components. Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że stopień wyczerpania nośności najbardziej wytężonego przekroju elementów konstrukcyjnych obudowy po jej wzmocnieniu dwiema parami kotew stalowych wynosi: − odrzwia obudowy k = 0,83 − podciągi k = 0,59 − kotwy k = 0,72 Podsumowując wykonane obliczenia można stwierdzić, że projektowana obudowa wyrobiska po wzmocnieniu dwoma rzędami podciągów przykotwionych kotwami o nośności min. 350 kN spełnia kryterium bezpieczeństwa.