Materiały konferencyjne SEP 2021

o zastosowanie rozwiązań technicznych pozwalających na szybkie wykonanie otworu o średnicy ok. 800 mm w korku przeciwwybuchowym dla przeprowadzenia lutnio- ciągu. Pomimo zastosowania nietypowych, optymalnych dla tych uwarunkowań rozwiązań, zało- żono, że występowanie w otamowanym rejonie II stopnia zagrożenia klimatycznego może spo- wodować konieczność prowadzenia akcji w trudnych warunkach mikroklimatu. Dlatego w pla- nie akcji znajdował się zapis, że o czasie pracy i konieczności wymiany poszczególnych zastę- pów decyduje kierownik akcji. 3. OBOSTRZENIA WYNIKAJĄCE Z TRUDNYCH WARUNKÓW MIKROKLIMATU Sposób prowadzenia różnego rodzaju akcji ratowniczych reguluje Rozporządzenie Ministra Energii z dnia 16 marca 2017 r. w sprawie ratownictwa górniczego [2]. Stanowi one, m.in . że § 72. 1. Otwieranie czasowo otamowanych wyrobisk oraz przebicia drążonymi wyrobiskami ko- rytarzowymi do nieczynnych wyrobisk i zrobów są akcją ratowniczą. Z kolei w Załączniku nr 3 SZCZEGÓŁOWY SPOSÓB PROWADZENIA AKCJI RATOWNICZYCH W ZAKŁADACH GÓRNICZYCH podane są rygory (pkt 3) akcji ratowniczej prowadzonej w trudnych warunkach mikroklimatu w podziemnych zakładach górniczych. Najpierw podane są kryteria pozwalające dane uwarunkowania zaliczyć do takiej akcji. W zależności od jakości ubrań ratowników górni- czych są nimi prace wykonywane przez ratowników górniczych w aparatach regeneracyjnych albo powietrznych butlowych podczas akcji ratowniczych prowadzonych w ubraniach:  z włókien chemicznych – w temperaturze powyżej 25 o C, mierzonej termometrem suchym i wilgotności względnej powyżej 50%,  z włókien naturalnych – w temperaturze powyżej 30 o C, mierzonej termometrem suchym i wilgotności względnej powyżej 60%. Niezależnie od okoliczności, podczas akcji ratowniczej prowadzonej w trudnych warunkach mikroklimatu kierownik akcji ratowniczej jest zobowiązany podjąć działania poprawiające za- równo komfort oddychania w aparatach regeneracyjnych, jak i warunki mikroklimatu w miejscu pracy ratowników. Ważne przy tym jest, by zakres tych działań i środki techniczne do ich realizacji kierownik akcji ratowniczej były skonsultowane z przedstawicielem właściwej jednostki ratownictwa pracującym w sztabie akcji ratowniczej i by wydał polecenie ich odnoto- wania w książce prowadzenia akcji ratowniczej. Jednak w przypadku, kiedy temperatura mie- rzona termometrem suchym nie przekracza 35°C i wilgotność względna nie przekracza 60% prace wykonywane przez ratowników górniczych w akcjach ratowniczych w aparatach regene- racyjnych mogą być prowadzone bez stosowania środków poprawiających komfort oddychania i warunki mikroklimatu. Także w razie konieczności ratowania życia ludzkiego oraz gdy miejsce prowadzonych prac ratowniczych znajduje się w odległości nie większej niż 20 metrów od świe- żego prądu powietrza i w warunkach dobrej widoczności można odstąpić od zasady stosowania środków poprawiających zarówno komfort oddychania, jak i warunki mikroklimatu w miejscu pracy ratowników. Dbałość ustawodawcy odnośnie poprawy komfortu oddychania wynika, jak powszechnie wiadomo z faktu nieodwracalnych zmian w organizmie człowieka spowodowanych wysoką tem- peraturą wewnętrzną, które doprowadzają do śmierci. W tym miejscu można przypomnieć wy- padek zbiorowy, jaki miał miejsce w dniu 24.02.1998 roku w KWK „Niwka-Modrzejów” w So- snowcu. Jak pokazało badanie przyczyn i okoliczności tego wypadku [1], w tym dniu, około godziny 1:00, w ramach tzw. „cichej akcji”, czyli niezgłoszonej w urzędzie górniczym, nielegal- nej akcji zastępu ratowniczego kopalni, siedmiu górników, w tym nadsztygar i sztygar, wyko-