Materiały konferencyjne SEP 2021

5 napotkanego uskoku dla wybranych wyrobisk Fig. 2. Illustrations showing the cross-sections through the mine workings in the place of the fault for selected mine excavations Analiza przekrojów wskazuje na bardzo skomplikowaną strukturę tektoniczną w badanych rejonach wyrobisk. Uskok przedstawiony na rysunku 2a wydaje się być najprostszym z analizowanych przypadków. Przedstawia uskok pionowy (płaszczyzna zrzutu ma kąt -85˚), o zrzucie 2,7m. Rys. 2b przedstawia dużo bardziej skomplikowaną sytuację geologiczną, po udostepnieniu strefy uskoku normalnego o sumarycznym zrzucie h~4,5m, 75-80 o . W przodku widoczna druga płaszczyzna podrzucająca (wyrzucająca na postępie) h~2,0m. Pomimo stosunkowo niedużego przemieszczenia (niepowodującego przerwania ciągłości pokładu) wystąpił opad skał stropowych o wysokości ~5m. Bardzo częstym zjawiskiem jest występowanie mniejszych uskoków tzw. uskoków pochodnych. Są one najczęściej wypełnione wtórnie sprasowanym materiałem skalnym – „brekcją uskokową” (tektoniczną) (rys. 2c, 2d). Innym często zauważanym zjawiskiem jest występowanie strefy „zlustrowania” na kontakcie płaszczyzna uskoku – górotwór. Wtedy powierzchnia kontaktu jest: śliska, wyślizgana, o widocznym tzw. „zlustrowaniu” – przeciągnięciu materiału i stworzeniu gładkiej, wypolerowanej powierzchni. Analiza frakcji urobku po zaistniałysowach opadach, wskazuje na występowanie rozkruszonych skał płonnych i węgla. Sytuacja ta dotyczy w szczególności uskoków którym towarzyszy gęsta siatka szczelin i spękań znajdujących się w zasięgu płaszczyzny uskokowej. 4. OCENA WPŁYWU USKOKU NA ZASIĘG OPADU SKAŁ STROPOWYCH. Dla oceny wpływu uskoku na zmianę warunków geologicznych w rejonie drążonego wyrobiska wybrano uskok przedstawiony na rysunku 2a. W tym celu przyjęto że na długości drążonego chodnika występują jednakowe warunki geologiczno-górnicze, w odniesieniu do parametrów wytrzymałościowych skał - tablica 1. Tablica 1. Parametry geomechaniczne węgla i skał w otoczeniu chodnika podścianowego G-1 pokł. 410 [1] Wyszczególnienie Ciężar objętościowy (  ) [kN/m 3 ] Wytrzymałość (R c ) [MPa] Wskaźnik zwięzłości (f) [-] RQD [%] Mułowiec 26,09 68,0 5,23 90,5 Iłowiec 25,51 34,8-36,76 2,48 0,0-31 Węgiel, pokład 410 12,46 6,6 <0,4 - Mułowiec ~26 51,8-84,4 3,7-3,91 77,8 Węgiel, pokład 411/1 ~12,0 ~10,0 <0,4 - Iłowiec // mułowiec ~25 51,8-84,4 3,7-3,91 75,8 W stropie pokładu 410 występuje kolejno: iłowiec (0,0-1,4m), piaskowiec drobnoziarnisty (15m) zalegający przemiennie z mułowcem. W spągu z kolei mułowiec (0,7-16m), węgiel pokł. 411/1 (0,3-04m) oraz mułowiec (>10m) przechodzący w iłowiec. Analiza przeprowadzono na podstawie wyników obliczeń numerycznych wykonanych w programie RS3v1. Do obliczeń stworzono model strukturalny zdefiniowany jako bryła o wymiarach: szerokość 70 m, wysokość 70 m i długość 70 m z wyrobiskiem usytuowanym w środku jej wysokości (rys. 3). Obudowę wyrobiska zaprojektowano zgodnie z kartą