Materiały konferencyjne SEP 2022

Zainstalowana moc 70MW na wyznaczonych lokalizacjach pozwala na wyprodukowanie: 2540,16 Mg wodoru/rok przy koszcie inwestycyjnym dla elektrolizerów o łącznej mocy 70 MW wynoszącym 569380 mln zł. Spowoduje to ograniczenie zapotrzebowania na dotację budżetową o 58 mln zł/rok (według stawek dla 1 kwartału 2022). Możliwe jest zmagazyno- wanie wytworzonej energii w magazynach wodoru, a każda z 4 przedstawionych lokalizacji elektrolizerów w zależności od czasu pracy generuje od 3 do 12 nowych miejsc pracy. 9. POZYSKIWANIE GAZÓW PRZEZ BEZEMISYJNE ZGAZOWANIE FRAKCJI ENERGETYCZNEJ ODPADÓW KOMUNALNYCH Aktualnie przy deficycie podaży energii elektrycznej polski bilans energetyczny wspierają do- stawy energii elektrycznej z zagranicy. Tymczasem istnieje prawie darmowy surowiec do pro- dukcji energii elektrycznej, ciepła i niskoemisyjnego wodoru. Energię tą można pozyskać ze zgazowania frakcji energetycznej odpadów komunalnych. Przy wykorzystaniu odpadów jako surowiec 1 Mg frakcji energetycznej odpadów komunalnych zastępuje 1 Mg węgla i ogranicza emisję CO 2 o 3,7 Mg. Technologia wykorzystuje proces zgazowania tj. konwersję organicz- nych i mineralnych materiałów węglowych w obecności kontrolowanych ilości tlenu i/lub pary wodnej. Instalacja zgazowuje frakcję energetyczną odpadów komunalnych o wartości opa- łowej o 6 MJ/kg (50% udziałów) z dodatkiem odpadów z tworzyw sztucznych, głównie foli spożywczych (50% udziałów) o uśrednionej wartości opałowej 20 MJ/kg. W wyniku trwającego procesu zgazowania powstaje mieszanina gazów o wysokiej wartości opałowej (tzw. gaz synte- zowy lub syngaz). Oczyszczony syngaz jest traktowany jako produkt, a nie jako odpad. Wyj- ściowy skład syngazu to CO – 3,10%, CO 2 – 36,70%, CH 4 – 0,60%, H 2 – 57,90%, H 2 O – 0,40% i N 2 – 1,30%. Dzięki obróbce w wysokich temperaturach wszystkie szkodliwe substancje są niszczone lub unieruchamiane w obojętnym żużlu. Energię uzyskaną ze spalania wytworzone- go gazu syntezowego uważa się za energię odnawialną, jeśli gaz syntezowy pochodzi z biomasy lub odpadów organicznych. Oceniono, że optymalna potencjalna uzbrojona nieruchomość (o powierzchni około 2 ha) dla zgazowania frakcji energetycznej odpadów komunalnych, powinna leżeć z dala od skupisk ludności i posiadać dobry dostęp dla pojazdów technicznych. Najlepsze do tego celu wydają się nieruchomości związane z peryferyjnymi szybami wydechowymi likwidowanych kopalń. Instalacja produkcji niskoemisyjnego wodoru oraz skroplonego dwutlenku węgla jest pro- jektem samofinansującym się. Typowa instalacja o wydajności zgazowywania 10 tys. Mg frak- cji energetycznej oraz 10 tys. Mg foli spożywczych na rok, może utylizować odpady wytwa- rzane przez około 60 000 mieszkańców. Z takiej instalacji rocznie otrzymuje się 3 tys. Mg wo- doru, 7,5 tys. Mg skroplonego dwutlenku węgla oraz mieszaninę gazów (CO, CH 4 , H 2 O i N 2 ). Jeżeli wartość opałowa frakcji energetycznej odpadów komunalnych jest wyższa, to propor- cjonalnie wzrośnie ilość wytwarzanej energii elektrycznej oraz cieplnej. Oceniono, że koszty inwestycyjne dla spalarni na 20 tys. Mg wyniosą 225 mln zł. Inwesty- cja spowoduje ograniczenie zapotrzebowania na dotację budżetową o 14 mln zł/rok (dla stawek dla 1 kwartału 2022) i ograniczenie emisji CO 2 o 7,5 tys. Mg/rok. Zwrot inwestycji nastąpi po około 8 latach. Możliwe będzie utworzenie do 50 nowych miejsc pracy w każdej ze spalarni.