Materiały konferencyjne SEP 2022

5 energię wygenerowaną tymi zjawiskami. Zostały one zlokalizowane w niedużej odległości od pola ściany, w obszarze, gdzie znajduje się seria uskoków (największy o zrzucie 11,5 m) oraz przekop z pokładu 405/1 do 404/5. Dodatkowo w okolicy zaznacza się wpływ krawędzi pokła- du 405/2. Analizując energię oraz lokalizację wstrząsów wysokoenergetycznych dla ściany gc100, można zauważyć, że wpływ warunków górniczych (struktura fałdowa, uskoki, kra- wędź) na sejsmiczność był bardzo duży. Energia wstrząsów wysokoenergetycznych, zlokali- zowanych w obszarze zaburzeń stanowiła aż 97% całkowitej energii sejsmicznej, wygenero- wanej eksploatacją pokładu 404/5 ścianą gc100. Rys. 3. Przyrost sumarycznej energii sejsmicznej (krzywa Benioffa) – ściana gc100 Figure 3. The increase of total seismic energy (Benioff strain curve) – gc100 longwall Przy pomocy programu komputerowego, zaobserwowane dane dopasowano do teoretycz- nych krzywych Benioffa. Ich parametry (równanie 2), dla każdej z wydzielonych faz, zostały wyliczone przy zastosowaniu inwersji z wykorzystaniem normy L2. Norma ta, inaczej zwana metodą najmniejszych kwadratów, polega na minimalizowaniu w każdej kolejnej iteracji sum kwadratów różnic danych obserwowanych i teoretycznych. Dodatkowo w Tabeli 2, oprócz otrzymanych parametrów krzywych, została umieszczona wartość współczynnika determinacji. Jest on miarą jakości dopasowania danych do modelu. Im R 2 bliższe jest jedności, tym dopa- sowanie danych do modelu jest lepsze. Na krzywej Benioffa dla ściany gc100 zostało wydzie- lone sześć faz wyzwalania energii. Podziału tego dokonano na podstawie kształtu krzywej.