Materiały konferencyjne SEP 2023

6 Po przeprowadzeniu wstępnych symulacji podjęto decyzję, że szczegółowe modelowanie prowadzone będzie w oparciu o rurociągi z tworzywa sztucznego o średnicach Ø250 i Ø200 w różnej konfiguracji zabudowy oraz przepustnice w celu kontrolowanego rozpływu. Z symulacji otrzymano wyniki, wg których najlepszym rozwiązaniem będzie budowa w pierwszej kolejności rurociągu Ø250 o długości ok. 1000 m, a następnie, dalej w kierunku rejonu Bzie , rurociągu Ø200 o długości 1300 m. Dla tak zaprojektowanego rurociągu opory przepływu będą na tyle małe, że przy ustawieniu żądanej wartości ciśnienia na zaworze redukcyjnym oba z wyżej wymienionych rejonów zostaną zasilone odpowiednią ilością wody. Po wprowadzeniu do programu kosztu budowy 1 m rurociągu dla obu średnic program obliczył szacunkową wartość całej inwestycji (rys.4). Dodatkowo otrzymane wyniki stanowią bazę dla projektowania algorytmu sterowania przepustnicami automatycznymi, z wykorzystaniem wdrażanych na kopalni systemów automatyzacji procesów technologicznych. Rys.4 Koszty zabudowy przykładowego rurociągu. Figure. 4 Installation costs of an example pipeline Program sprawdził się także w projektowaniu instalacji do odwadniania podziemnych wyrobisk. Wprowadzając do programu charakterystyki pomp użytkowanych w danym zakładzie górniczym można tworzyć symulacje odwadniania na poziomie lokalnym – poszczególnych chodników czy ścian, jak również na poziomie globalnym – odwadniania całych rejonów. Przeprowadzono symulację w celu optymalizacji odwadniania lokalnego z chodnika podścianowego, gdzie pompa OS-100AM/6 miała zasysać ciecz ze zbiornika o pojemności ok. 1,5 m 3 , a następnie rurociągiem DN100 o długości ok. 300 m tłoczyć do zbiornika w przecince. Tym samym rurociągiem jest prowadzone odwadnianie chodnika nadścianowego pompą OS-100AM/6, ze zbiornika o pojemności ok. 2 m 3 . Symulacja wykazała, że dla takiego układu pompa w chodniku podścianowym będzie całkowicie zadławiona przez pompę OS-100AM/6 z chodnika nadścianowego (rys. 5a i 5b). Pompę OS-100AM/6 zastąpiono pompą OS-150AM/6 i ponownie przeprowadzono obliczenia z użyciem programu. Wynik obliczeń wskazał, że takie rozwiązanie również jest nieakceptowalne, ponieważ maksymalna wydajność pompowania to 8 m 3 /h. Ze względu na posiadane pompy jedynym sensownym rozwiązaniem okazało się przemodelowanie układu odwadniania z danego rejonu z wykorzystaniem lokalnego osadnika, do którego prowadzone będzie odwadnianie z chodników przy ścianowych, a następnie z wykorzystaniem pompy OS- 150AM/6 odprowadzanie wody do kopalnianej sieci odwadniającej.