Materiały konferencyjne SEP 2024

8 Obieg tlenu. Tlen pod wysokim ciśnieniem, zgromadzony w butli tlenowej (1), po otwarciu zaworu butli (2), dopływa do zaworu redukcyjnego (6), gdzie ciśnienie jego ulega redukcji do wartości tzw. ciśnienia zredukowanego. Zredukowany do tej wartości tlen dopływa do zaworu przepłukują- cego (9) i automatu płucnego (10). Z zaworu przepłukującego (9) dawka przepłukująca tlenu przepływa poprzez przewód dodawczy (12) do łącznika prawego (fajka prawa) (22) i do worka oddechowego (20), po czym zawór przepłukujący zamyka się samoczynnie i pozostaje za- mknięty do końca użytkowania aparatu. Ciągłe uzupełnianie tlenu w obiegu oddechowym pod- czas użytkowania aparatu dokonywane jest poprzez stałe dawkowanie tlenu przez dyszę umieszczoną w przesuwnym tłoczku automatu płucnego (10). Jeżeli dawkowana ilość tlenu jest niewystarczająca na pokrycie zapotrzebowania użytkownika, to na skutek wytworzonego w układzie oddechowym podciśnienia, urządzenie membranowe automatu płucnego (10) po- woduje dopływ dodatkowej ilości tlenu. Zarówno stałe dawkowanie jak i dawkowanie automa- tu płucnego dostarczane jest do obiegu oddechowego aparatu przewodem tlenowym (11). Do- datkowo tlen w układzie oddechowym można uzupełnić przez ręczne uruchomienie zaworu dodawczego (8). Jako zabezpieczenie przed nadmiernym, awaryjnym wzrostem ciśnienia zre- dukowanego zastosowano nadciśnieniowy zawór bezpieczeństwa (7), który przy wzroście ci- śnienia zredukowanego powyżej określonej wartości uruchamia się samoczynnie, upuszczając tlen do atmosfery [12]. Obieg powietrza oddechowego. Powietrze wydychane płynie przez łącznik centralny (21), przewód wydechowy (17), komorę wydechową (16) i lewym łącznikiem (lewa fajka) (23) do pochłaniacza (19), gdzie oczyszcza się z dwutlenku węgla, a następnie przez prawy łącznik (prawa fajka) (22) do worka oddecho- wego (20). Przy wdechu powietrze z worka oddechowego (20) jest ochłodzone dzięki kompre- sowi żelowemu (25), umieszczonemu w koszyku chłodnicy (24) pod workiem oddechowym (20). Następnie płynie do komory wdechowej (13), gdzie następuje wzbogacenie w tlen z au- tomatu płucnego (10) i płynie dalej przez przewód wdechowy (14), łącznik centralny (21) do maski i płuc użytkownika. Przy wzroście ciśnienia w worku oddechowym (20), powyżej okre- ślonej granicy otwiera się sterowany workiem zawór upustowy (18), umieszczony na komorze wydechowej (16), upuszczając z obiegu oddechowego nadwyżkę powietrza [12]. 3. ZAŁOŻENIA I WSTĘP DO BADAŃ Wszystkie badania wykonywane będą w sali laboratoryjnej w Fabryce Sprzętu Ratunkowego i Lamp Górniczych „Faser” S.A. Budowa i wyposażenie laboratorium jest zgodne z określo- nymi zasadami w normie PN-EN 145 przy przeprowadzaniu badań eksploatacyjnych aparatów roboczych. Do badań użyty zostanie aparat roboczy W-70M dostarczony przez FASER S.A. Dane tech- niczne aparatu zawarto w rozdziale 2. niniejszej pracy. Podczas badań ratownicy ubrani będą w odzież sportową, bez hełmu i rękawic. W trakcie ćwiczeń na drabince założone będą specjalne uprzęże, które zabezpieczają w razie poślizgnięcia, czy upadku z drabiny. Wg normy PN-EN 145 [9] aparat powinien być badany w takich warunkach, jakich należy oczekiwać podczas jego praktycznego użytkowania. Podczas tych badań, niżej wymienione czynności, powinny symulować praktyczne użytkowanie aparatu. Ustalenie kolejności wykonywania tych czynności oraz czas trwania poszczególnych badań, pozostaje w gestii placówki organizującej badania. Poszczególne czynności powinny być tak zaplanowane, aby pozostawało wystarczająco dużo czasu na wykonanie wszystkich ćwiczeń.