Materiały konferencyjne SEP 2025

Brzeszcze, luty 2025 r. Okresowa zmiana przewietrzania ściany 122 w pokł. 364 10 a Przecinki wentylacyjne zwane „oknami” w kierunku górnej wnęki ściany wykonywane były tak aby długość filara pomiędzy oknami nie przekraczała 20 m. Szerokość „okna” wynosiła ~3,0 m, wysokość co najmniej miąższość pokładu, a grubość pozostawionego płotu węglowego pomiędzy górną wnęką ściany, a chodnikiem wentylacyjnym min. 1 m, jednak nie więcej niż 2 m. Gdy front ściany zbliżał się na odległość 2 m do nowego „okna” wentylacyjnego, od strony chodnika wentylacyjnego ściany wykonywano w tym ,,oknie” tamę wentylacyjną lub nową przegrodę wentylacyjną śluzową (drzwi w tamie lub w przegrodzie śluzowej do czasu zbicia ze ścianą pozostawały otwarte). Po zbiciu się ściany z nowym „oknem” wentylacyjnym, zamykano otwarte dotychczas drzwi w tamie (lub przegrodzie śluzowej) zabudowanej w nowym „oknie” wentylacyjnym. Następnie po przejechaniu ociosu wschodniego nowego „okna” wentylacyjnego frontem ściany na odległość minimum 2 m likwidowano chodnik wentylacyjny ściany pomiędzy „oknami” a następnie chodnik wygrodzeniowy poprzez zarabowanie obudowy oraz ich izolację środkami chemicznymi. Wszystkie prace związane z przepięciem wentylacji na nowe okno prowadzone były przy wyłączonej energii elektrycznej w rejonie ściany.