Materiały konferencyjne SEP 2025

5 − kohezję c , − kąt tarcia wewnętrznego φ , − moduł sprężystości górotworu E rm . Zastosowano w tym celu program komputerowy RocLab 1.0, który wykorzystuje klasyfikację Hoeka-Browna [5, 6, 7, 8]. Tabela 2. Parametry górotworu wyznaczone za pomocą programu komputerowego RocLab 1.0 dla otwo- ru badawczego Jm-15/H-173 i otworu badawczego Jm-15-460 [15] Table 2. Rock mass parameters determined with the RocLab 1.0 software for the Jm-15/H-173 borehole and the Jm-15-460 borehole [15] Lokalizacja Nazwa skały c [MPa] φ [°] σ t [MPa] E rm [GPa] Strop (otwór Jm-15/H-173) Anhydryt IV 9,914 38,66 1,061 31 085,97 Anhydryt III 8,801 38,66 0,942 28 022,81 Anhydryt II 7,324 38,66 0,784 29 752,25 Anhydryt I 6,505 38,66 0,696 28 066,78 Dolomit wapnisty VIII 16,040 39,00 3,893 60 215,79 Dolomit wapnisty VIII 14,248 39,00 3,458 41 631,65 Dolomit wapnisty VII 17,715 39,00 4,299 79 055,23 Dolomit wapnisty VI 17,020 39,00 4,131 72 232,54 Dolomit wapnisty V 15,113 39,00 3,668 57 266,63 Dolomit wapnisty IV 11,574 39,00 2,809 20 600,14 Dolomit wapnisty III 17,229 39,00 4,182 74 301,36 Dolomit wapnisty II 10,803 39,00 2,622 34 465,62 Ociosy (otwór Jm-15-460) Dolomit wapnisty I 7,579 37,69 1,442 22 180,23 Łupek dolomityczny 6,447 30,41 1,327 18 250,37 Piaskowiec kwarcowy II 3,589 40,54 0,180 10 701,33 Spąg (otwór Jm-15/H-173) Piaskowiec kwarcowy I 2,520 39,06 0,093 7 072,00 Modelowanie numeryczne wykonano za pomocą programu komputerowego Phase2 v. 8.0 w trójosiowym stanie naprężenia i w płaskim stanie odkształcenia. Symulacje numeryczne prze- prowadzono dla ośrodka izotropowego i jednorodnego. Do opisu ośrodka skalnego zastosowano model sprężysto-plastyczny z osłabieniem (warstwy budujące strop i ociosy) i model sprężysto- plastyczny (warstwy budujące spąg). Parametry wytrzymałościowe i odkształceniowe skał do modelu przedstawiono w tabeli 3. W symulacjach numerycznym wykorzystano kryterium wy- trzymałościowe Coulomba-Mohra, według którego materiał skalny może osiągnąć wytężenie graniczne, przy spełnieniu warunku:       sin 1 cos 2 sin 1 sin 1 3 1 −  + − +  = c (3) lub t   −= 3 (4) gdzie: σ 1 i σ 3 − efektywne naprężenie maksymalne i minimalne przy zniszczeniu;  − kąt tarcia wewnętrznego; c – kohezja; σ t – wytrzymałość skały na jednoosiowe rozciąganie.