Szkoła Eksploatacji Podziemnej

W roku 2015 i 2016 w GZW wystąpiło kilkanaście bardzo silnych zjawisk sejsmicznych indukowanych eksploatacja górniczą, których magnituda lokalna wynosiła od 3.3 do 4.1 (energia sejsmiczna od 1E8 J do 4E9 J). W przypadku pięciu wstrząsów najsilniejszych, pikowa prędkość drgań gruntu, PGV w strefie epicentralnej wynosiła od 0.05 m/s do 0.10 m/s, a pikowa wartość przyspieszenia PGA, wynosiła od 1.0 m/s^2 do 2.0 m/s^2 i są to największe drgania zarejestrowane instrumentalnie w obszarze GZW. Drgania o tych wartościach zarejestrowano w strefie epicentralnej i zostały one wywołane przez poprzeczne bezpośrednie fale poziome. Rejestracje charakteryzowały się krótkim czasem trwania (najczęściej impuls o jednym dużym wychyleniu) oraz w miarę niską częstotliwością drgań (poniżej 5 Hz). Wstrząsy odczuto na obszarze e o promieniu od kilkunastu do kilkudziesięciu kilometrów. Gęsta sieć powierzchniowych stacji sejsmometrycznych zlokalizowanych w strefach epicentralnych pozwoliła na wiarygodne wyznaczenie izolinii prędkości drgań poziomych PGV(Hmax) i na tej podstawie zasięgu poszczególnych stopni intensywności drgań, według górniczej skali intensywności sejsmicznej (GSI-2012). Dla każdego z pięciu wstrząsów w strefie epicentralnej, wyraźnie przekroczona została intensywność najwyższa, w IV stopniu skali GSI-2012, czyli intensywność dopuszczająca możliwość powstania licznych szkód w budynku, w tym szkód w elementach konstrukcyjnych. W wyznaczonych najwyższych strefach intensywności zaobserwowano skutki w formie lekkich uszkodzeń budynków, głównie elementów niekonstrukcyjnych i wykończeniowych oraz kominów w zabudowie tradycyjnej. W części budynków obserwowano uszkodzenia pojedynczych elementów konstrukcyjnych. Relatywnie mniejsze uszkodzenia obserwowano w zabudowie wielkopłytowej. Zebrany materiał pomiarowy i wyniki przeprowadzonych badań, wskazują na potrzebę rozbudowy skali GSI-2012 o nowe stopnie intensywności, w zakresie najwyższych drgań zarejestrowanych w GZW, tj. PGV(Hmax) > 0.05 m/s.