Opracowanie oraz analiza optymalnych metod monitorowania i zabezpieczania pożarowego składowisk węgla – raport z badań wstępnych

Data: Wtorek 23.02.2016

Sesja: Dobre praktyki w zakresie zwalczania zagrożeń aerologicznych cz. 2

Godzina/Sala: 15:20 - 15:40 - sala D+E


Tytuł: Opracowanie oraz analiza optymalnych metod monitorowania i zabezpieczania pożarowego składowisk węgla – raport z badań wstępnych

Autorzy: Bartosz Szatan - SCHAUM-CHEMIE MIKOŁÓW Sp. z.o.o., Zbigniew Słota, Krzysztof Słota, Anna Morcinek-Słota - Politechnika Śląska, Jacek Sroka - SCHAUM-CHEMIE MIKOŁÓW Sp. z.o.o.

Streszczenie:

Duża skłonność węgla do samozapalenia może być przyczyną powstania pożarów na zwałach węgla znajdujących się na terenie zakładu górniczego, elektrowni, w punktach dystrybucji czy też przeładunku węgla. Zastosowanie odpowiednich środków zapobiegających samozagrzewaniu węgla, a w konsekwencji chroniących przed pożarem, może okazać się koniecznością w przypadku zaistnienia sytuacji, gdzie dochodzi do długotrwałego składowania lub transportu węgla. Celem artykułu jest przedstawienie wyników prac mających na celu opracowanie optymalnych metod monitorowania i zabezpieczania pożarowego składowisk węgla. W ramach prowadzonych badań dokonano wyboru odpowiednich składowisk do testów, następnie oceniono stan zwałowisk (historię i sposób składowania węgla – masę zwałowiska, powierzchnię, grubość warstw, czas składowania, zagęszczanie itp.). Kolejno oceniono stan termiczny zwałów węgla, który objął pomiary temperatury powierzchni obiektu (pomiary z użyciem kamer termowizyjnych, pirometrów) oraz pomiary temperatury wnętrza obiektu (pomiary z użyciem sond temperaturowych). Wykonane też zostały badania składu chemicznego atmosfery wnętrza obiektu (pomiary z użyciem multianalizatorów gazowych) oraz badania składu powietrza atmosferycznego na obiekcie i w jego bezpośrednim otoczeniu (pomiary z użyciem multianalizatorów gazowych). Następnie prowadzono stały monitoring składowiska pod względem widocznych zmian świadczących o możliwych zjawiskach termicznych (obserwacje wzrokowe, pomiary z użyciem kamer termowizyjnych, pirometrów). W następnej kolejności dokonano doboru metody i sposobu podawania antypirogenu (analiza możliwości podłączenia sprzętu, dostępności i sposobu podawania środka antypirogennego dla wybranych miejsc na składowiskach) oraz próby z zastosowaniem antypirogenu. W celu oceny możliwości stosowania środka antypirogennego wybrano dwie główne metody podawania (iniekcję i natrysk). Trzecia metoda stanowiła kombinację dwóch metod głównych. Po aplikacji produktu nastąpił dalszy monitoring zwałowisk (obserwacje wzrokowe, pomiary z użyciem kamer termowizyjnych, pirometrów). W zakończeniu dokonano analizy uzyskanych wyników.

Materiały:

Materiały video: video

Partnerzy: