Szkoła Eksploatacji Podziemnej

Sesja ma na celu przedstawienie przyrodniczego, opartego o identyfikację naturalnych procesów, podejścia do zarządzania terenami poeksploatacyjnymi, np. zwałami skały płonnej. Tereny gromadzenia materiałów, ubocznych produktów wydobycia surowców mineralnych są lokowane w różnych fragmentach krajobrazów miejsko-przemysłowych.
Z perspektywy przyrody miejsca gromadzenia surowców mineralnych to oligotroficzne wyspy środowiskowe. Stanowią one ubogie lądowe, podmokłe i wodne siedliska, zapewniające unikalne warunki dla wzbogacenia różnorodności biologicznej w krajobrazie miejsko-przemysłowym. Wobec poważnego problemu, jakim jest przenawożenie (eutrofizacja) niemal wszystkich ekosystemów, obecność oligotroficznych, ubogich siedlisk mineralnych jest znaczącą wartością wspierającą funkcjonowanie mozaiki ekosystemów. Siedliska mineralne, takie jak zwały skały płonnej, to miejsca, w których dzika przyroda (grupy najlepiej zaadaptowanych organizmów) może się rozwijać i wspierać procesy i funkcjonowanie układów typu nowych ekosystemów (Novel Ecosystems sensu Hobbs i in. 2013).
Wykorzystanie najnowszej, interdyscyplinarnej wiedzy biogeochemicznej w procesie zarządzania terenami miejsko-przemysłowymi, pomoże w ustaleniu mechanizmów kierujących procesami przyrodniczymi w odtwarzanych spontanicznie ekosystemach (Novel Ecosystems) i funkcjonowaniu mozaiki ekosystemów (środowiskiem przyrodniczym). W Europie istnieje wiele po-eksploatacyjnych siedlisk mineralnych. Są one spontanicznie kolonizowane przez organizmy żywe, często w nowych nieznanych wcześnie układach (non-analogous species composition). W wyniku procesów naturalnych, w gęsto zaludnionych obszarach miejskich i przemysłowych powstają dynamiczne układy mozaiki ekosystemów i rozwijają się obszary dzikiej przyrody.
W związku z tym wiele oligotroficznych mineralnych siedlisk lądowych, podmokłych i wodnych powstałych w wyniku działalności człowieka, nie powinno być klasyfikowanych ze względu na procesy przyrodnicze i cechy mozaiki ekosystemów, jakie wnoszą one do funkcjonowania środowiska przyrodniczego. Po identyfikacji rzeczywistych problemów, przekształceń i ograniczeń środowiska przyrodniczego Epoki Antropocenu zagadnienia te powinny być przedmiotem interesowania przyrodników, górników, ekonomistów, samorządowców i socjologów.